Ons
praat dikwels oor die gesin, huwelik, die vrou, die Pa in die huis,
ens. Hierdie stuk is weereens vir die Pa van die huis (of die Ma as
daar nie ‘n Pa is nie) en vandag vra ek vir jou: “Pa, as hoof van
die huis, is jy besig om jou kind te leer om eendag die hoof van sy
huis te kan wees?”
Spreuke 2:1-11
My seun, neem aan wat ek jou sê, maak wat ek jou voorskryf jou eie,
2hou jou ore oop vir die
wysheid, span jou in om te verstaan. 3Roep
insig by, vra na gesonde begrip. 4Soek
dit soos jy silwer sou soek, spoor dit op soos ’n verborge skat.
5Dan sal jy weet hoe om
die Here te dien, sal jy ontdek wat dit is om God te ken.
6Dit is die Here wat die
wysheid gee, uit sy mond kom die kennis en die insig.
7Hy laat eerlike mense sukses
behaal en Hy beskerm dié wat onberispelik lewe.
8Hy sien toe dat reg geskied,
Hy hou wag oor die pad van sy troue dienaars.
9As jy aanneem wat ek jou sê, sal jy insig
kry in wat regverdig en reg en billik is en sal jy op die goeie pad bly.
10Die wysheid sal
sy plek in jou lewe inneem, kennis sal vir jou iets aangenaams word,
11oordeelkundigheid
sal oor jou wag hou en verstandigheid sal jou bewaak.
Hoor hoe mooi praat Salomo uit sy
posisie as pa met sy seun. As jy verder lees in Spreuke sal jy sien dat
‘n klomp hoofstukke begin met “My seun....”. Salomo het sy seuns geleer
van God, van wysheid, van insig, van lewenswaarhede. Daar was lering,
waarskuwings, bemoedigings en goeie raad. Dit is wat God vir ons as
ouers in gedagte het. Ek het anderdag gepraat oor die rol van die pa in
die huis: terwyl ma die sagte een is wat altyd wil koester, beskerm en
bietjie bederf, is Pa die ongewilde een wat so bietjie harder optree,
makliker straf en rigting wys. Hoekom? Want God het die man so gemaak om
die gesagsfiguur te wees, om kinders selfstandig en verantwoordelik die
lewe en toekoms in te stuur. Dit werk so in die diereryk ook.
Wat is die beste geskenk wat jy vir jou
kind kan gee? Ja, natuurlik om hom van die Here te leer, en Hom as
Saligmaker aan te neem. Maar verder om selfstandig en verantwoordelik te
wees.
Gen 2:24
Daarom sal ’n man sy vader en moeder verlaat
en saam met sy vrou lewe, en hulle sal een word.
Kan jy sien wat God se bedoeling hier
is? Die volgende:
-
Hy sal sy
pa en ma verlaat. Kan jy sien dat dit God se bedoeling is dat die kind
so verantwoordelik groot gemaak word dat hy/sy ‘n onafhanklike
lewe kan voer? Dit hang van ons as ouers af of ons ons kinders daarvoor
voorberei.
-
Hy sal
saam met sy vrou lewe. Hy sal vir sy vrou sorg. Hy moet sy ouerhuis
verlaat om sy eie huishouding te vorm en te bou.
-
Hulle sal
een word. Mal 2:15 “En waarom een? Omdat Hy wil hê dat daar ‘n
nageslag moet wees wat Hom eer”. Kan jy sien, Ma en Pa, dat dit is
wat die Here se bedoeling is? Daar staan in Genesis dat die mens moet
vermeerder en die aarde vul. Ons kry nog bietjie baie huise waar dit
gaan soos in Dallas se Southfork – almal bly saam. In hierdie gedeeltes
lees ek baie duidelik dat die ouers die plig het om hulle kinders te
leer om onafhanklik en selfstandig te wees en hulle selfs weldra uit die
nes uit help.
'n Kind moet nie met 'n
stuk draad aan ons vasgemaak word nie, maar met 'n rek, sodat hy/sy
steeds die gebondenheid van die ouerhuis kan ervaar, en kan wegbeweeg
sonder om die bande te breek.
Weet jy wat is die ander bonus in
hierdie prentjie? As ons ons kinders leer van selfstandigheid, en hulle
verlaat iewers die huis, word manlief en vroulief wat agterbly ook weer
een en kan werk aan hulle oudag saam!
Spreuke 4:4
My vader het my toe ook geleer en vir my gesê: “Wat ek jou sê, moet jy
vashou, my voorskrifte moet jy uitvoer, sodat jy werklik kan lewe
Kom ons kyk hoe werk dit in die natuur.
Wat maak ‘n arend met hulle kleintjies? Pa en Ma versorg daardie
kleintjies, hoog teen die kranse in ‘n nes. Hoekom hoog? Omdat die arend,
net soos die mens, sy kleintjies teen gevare wil beskerm. Moenie gaan
sukkel by ‘n arend se nes nie, jy soek moeilikheid. En as daardie eier
uitbroei, dan maak Ma en Pa baie seker dat die kleintjie net die beste
versorging kry. Ma gaan spog dadelik by die ander wyfies oor die
pragtige vere wat uitkom, maar Pa hou die vlerke dop, want daardie
vlerke sal verseker dat die kleintjie eendag sal oorleef. En dan, op ‘n
dag, kry die arme kleintjie die skok van sy lewe – hy word uit die nes
geskop, en soos hy grond toe tuimel, het hy net een opsie, en dit is om
te vlieg! Gelukkig is die ouers daar om onder hom in te kom en hom te
vang as iets verkeerd sou loop. En so leer hy vlieg. Hy het nie ‘n keuse
nie. Is dit omdat sy ouers wreed is met hom? Nee, natuurlik nie. Gebeur
dit eers wanneer hy oud is? Nee, terwyl hy nog jonk is word hy van
oorlewing geleer. Los hom te lank in die nes, dan vlieg hy nooit; dan
word hy ‘n parasiet. Leer hom betyds en hy sweef soos ‘n arend!
Kom ons kyk na leeu se kind: wanneer die
welpies gebore word, sorg die mannetjie dat sy nageslag voortplant. As
daar ander mannetjies in die omgewing is, sal hy sy eie kleintjie
doodbyt om seker te maak dat dit sy nageslag (en goeie gene)voortplant.
Die ma leer die kleintjies van jongs af om te jag. Hoekom? Vir
oorlewing. Intussen maak Pa seker dat hy die gebied beheer waar hy
koning kraai. Hier kom die interessante ding – die mannetjie sal sy
kinders, sodra hulle groot genoeg is, uit die gebied, wat hy beheer,
verdryf. Hulle moet weer hulle eie gebied gaan afbaken waar hulle kan
voortplant en beheer uitoefen. Alles ter wille van oorlewing.
So moet ons ook ons kinders as
verantwoordelike, selfstandige volwassenes die lewe instuur, sodat hulle
nie parasiteer nie. Deur ons oorlewingsdrang op ons kinders oor te dra,
bepaal ons ons kinders se toekoms. Het jy al die gehoor van die
uitdrukking “you must be cruel to be kind?” Dis die pa se rol, sodat hy
kan seker maak dat sy arend vroeg-vroeg sal kan vlieg, of dat sy welpie
gou in sy eie gebied kan heers. DIT is wat ‘n pa trots kan maak: as sy
kinders selfstandige volwassenes word.
|