TUGTIGING – 29 Januarie 2010


Tugtiging, ses van die bestes …. Onthou jy dit ook nog? Kyk, in ons jong dae op skool is die roede nie gespaar nie. As jou naam pouse uitgeroep word om na mnr. Carlisle se kantoor te gaan, dan het jy geweet ses van die bestes wag op jou. Dié arme onderwyser – hy moes die ouens wiks vir wie hy nie eens kwaad was nie, hy het nie eens altyd geweet hoekom jy pak moet kry nie, hy was net die een wat die pak moes uitdeel. Kyk, ons was goed gelooi op skool. As jy praat in die rye, looi hulle jou, vergeet jy jou LO klere, doen nie huiswerk nie, vaar swak in ‘n toets, laat by die skool, ongeskik met die onnie, boeta, dan lê die hale. En dis ook nie té sleg nie, want daar in die kleedkamers kan jy darem by die ander ouens spog dat jou hale meer of blouer of seerder is as hulle s’n. Dink bietjie terug: was dit regtig só sleg? Het jy emosionele letsels oorgehou daarvan? Voel jy getraumatiseerd daaroor? Voel dit of jy mishandel was? Ek glo nie. Ons sê mos hoeka dat vandag se kinders te min pak kry, dis hoekom hulle sus of so is.  

Ons weet baie goed, dat straf of tugtiging nie lekker is nie, maar dat dit wel nodig is. So tug ons ons kinders om hulle te leer en te help en te vorm. So tug die Here ons ook.  

Heb 12:4-11

Julle het nog nie so teen die sonde weerstand gebied dat dit vir julle 'n stryd om lewe of dood geword het nie. Julle het ook vergeet van die aanmoediging wat tot julle as kinders van God gerig word: "My kind, moet dit nie gering ag as die Here jou tug nie en moenie mismoedig word as Hy jou teregwys nie, want die Here tug hom wat Hy liefhet, Hy straf elkeen wat Hy as kind aanneem." Verdra die tug as opvoeding, want God behandel julle as sy kinders. Is daar miskien 'n kind wat nie deur sy vader getug word nie? As julle nie getug word soos al die ander nie, dan is julle nie werklik sy kinders nie. Verder, ons het ons aardse vaders gehad wat ons getug het, en ons het vir hulle eerbied gehad. Sal ons ons nie nog des te meer aan die hemelse Vader onderwerp en lewe nie? Ons vaders het ons wel 'n kort tydjie na hulle goeddunke getug, maar Hy tug ons tot ons beswil sodat ons in sy heiligheid mag deel. Wanneer ons getug word, lyk die tug op daardie oomblik nie na iets om oor bly te wees nie, maar om oor te huil. Later lewer dit egter vir dié wat daardeur gevorm is, 'n goeie vrug: vrede omdat hulle gehoorsaam is aan die wil van God.  

Ja, die Here is beslis met ons besig, en Hy spaar ook soms nie die roede nie. Ons vra mos baie keer of die Here dan vir ons kwaad is, of hoekom Hy ons dan straf, of hoekom hou Hy seën van ons af weg. Ek onthou as kind, dat ‘n vriend van my gesê het dat hy altyd vir sy pa moes dankie sê as hy ‘n pak gekry het. Ek kon dit nooit verstaan nie, maar noudat ek ‘n pa is verstaan ek dit maar al te goed. Ek dink ons probleem is dat ons straf met tug verwar. Straf beteken dat iemand moet boet vir die een of ander daad, terwyl tugtiging ‘n liefdevolle opvoedingsproses is.  

In Hebreërs 12 sê dit: verdra die tug as opvoeding. Daar staan nie: verdra die tug as straf nie. Ons moet dus weet dat ons verhouding met die Here ook ‘n opvoedingsproses sal insluit. Wat beteken opvoeding? Dit beteken mos om iemand na jou hand groot te maak. As ‘n kleintjie aan die warm stoofplaat wil vat, skiet jy mos sy vingers, of hoe? Hoekom doen jy dit? Omdat jy kwaad is vir hom? Nee, dis vir sy eie beswil en sy eie beskerming. Is dit lekker? Nee. Is die nodig? Ja. 

As die Here ons tug, is Hy besig met ons. Het jy ook al gehoor van die ou wat gesê het: “Ek wens my pa het my geslaan, want dan was Hy ten minste besig met my”. Die Hebreër teks sê dat die Here dié tug vir wie Hy lief is, dié vir wie Hy as sy kinders aanneem. Sjoe, mens voel amper om nou te sê: Here, tugtig my sommer heeldag… 

Kyk hoe mooi sê vers 9: Verder, ons het ons aardse vaders gehad wat ons getug het, en ons het vir hulle eerbied gehad. Sal ons ons nie nog des te meer aan die hemelse Vader onderwerp en lewe nie? Gaan kyk na die kinders wat nie deur hulle pa’s gedissiplineer word nie – hulle het respek vir niks of niemand nie, jy sien hulle op ‘n myl. Bedorwe brokke, altyd in die moeilikheid. Ons wil tog nie so ‘n pad met die Here stap nie, of hoe? 

Kyk die Here se doel met Sy tugtiging in Heb 12:10 - Ons vaders het ons wel 'n kort tydjie na hulle goeddunke getug, maar Hy tug ons tot ons beswil sodat ons in sy heiligheid mag deel. Dit lyk dus of ons nie daardie voorreg sal hê as ons nie die Here se tugtiging wil aanvaar nie. Dis ‘n moeilike gedagte, né? Lees weer vers 11 - Wanneer ons getug word, lyk die tug op daardie oomblik nie na iets om oor bly te wees nie, maar om oor te huil. Later lewer dit egter vir dié wat daardeur gevorm is, 'n goeie vrug: vrede omdat hulle gehoorsaam is aan die wil van God.

So, wees bly oor tugtiging, want dit gaan ‘n goeie vrug oplewer.  

Maar nou wonder ons partykeer hoekom ons tugtiging nodig het…? Soos wat dit in vers 4 sê, moet ons leer om weerstand te bied teen die sonde, dit moet ‘n saak van lewe of dood word vir ons. Sukkel jy ook daarmee? Ek hoop so, want dan voel ek nie so alleen nie. Jy sien, géén sonde is goed nie, niks nie, nie een nie. Sonde lei altyd tot ‘n gemors, dis altyd buite die Here se wil, dit het altyd slegte nagevolge, dit bring niks goed nie. Daarom is dit mos nodig dat die Here ons aandag kry. En onthou nou: Hy het ons in Christus reeds vergewe vir die sonde, daarom is sy tugtiging nie straf nie. As Hy ons tugtig is dit vir ons eie beswil, dis ‘n pad van heiligmaking, dit gaan oor ons wat beter gaan word.

Aanvaar dus dat die Here soms dinge van ons terughou, sodat Hy met ons kan werk. Soms gebeur dinge met ons, dalk wil dinge maar net nie vlot nie, partykeer voel ons die Here is bietjie hard op ons. Wel, indien jy sy tugtiging aanvaar, kan jy darem verseker weet dat Hy jou liefhet. Die Here is nie ‘n afwesige Vader nie. Hy bou elke oomblik in ons lewens in. Hy verbeter ons dag vir dag. Hy gaan oral saam, ja, soos ‘n goeie aardse pa, is Hy hier, daar en oral. 

So, onthou dat Hy ons nie straf nie, maar opvoed. Straf word uitgevoer as die persoon kwaad is, opvoeding gaan saam met liefde. Verdra dit, dis goed. 
 

Duplisering en verspreiding word toegelaat sonder veranderinge en met verwysing na die outeur (Willem Botha) en webruimte (www.heuning.co.za)