Wanneer
sal die Here ons ten volle tevrede stel? Ek wonder nogal wat ons nóg
van die Here verwag? Wanneer sal ons tevrede wees?
Jes 5:1-7
Ek wil sing oor Hom wat ek liefhet, ek wil
my liefdeslied sing oor sy wingerd: Hy wat ek liefhet, besit 'n
wingerd op 'n vrugbare heuwel. Hy het die grond omgespit en die
klippe verwyder, dit beplant met veredelde wingerdstokke. Hy het 'n
wagtoring daarin gebou en 'n parskuip uitgekap. Hy het verwag dat
dit goeie druiwe sou dra, maar toe bring dit druiwe voort wat suur
bly. En nou, inwoners van Jerusalem en manne van Juda, beslis tog
tussen My en my wingerd. Wat kan Ek nog vir my wingerd doen wat Ek
nie reeds gedoen het nie? Wat is dan die rede dat dit suur druiwe
voortgebring het terwyl Ek verwag het dat dit goeie druiwe sou dra?
Ek maak julle nou bekend wat Ek met my wingerd gaan doen: Ek gaan
die doringheining verwyder en verbrand, sy muur afbreek, sodat die
wingerd vertrap kan word. Ek gaan hom tot niet maak. Hy sal nie meer
gesnoei of geskoffel word nie, maar ingeneem word deur doringbosse
en onkruid. Ek sal die wolke verbied om daarop te reën. Die wingerd
van die Here die Almagtige, die wingerd wat Hy geplant het en waarin
Hy Hom wou verlustig, is die Israeliete, die volk van Juda. Die Here
het verwag dat daar reg sou wees, maar daar was net onreg, dat daar
geregtigheid sou wees, maar daar was net die hulpgeroep van
verontregtes.
”Wat kan Ek nóg vir my wingerd doen wat Ek nie reeds
gedoen het nie?” Klink dit nie dalk vir jou vreeslik bekend nie? As
jy tieners het, het jy sekerlik ook al duisende kere gesê: “Kyk hoe
maak jy na alles wat ek vir jou gedoen het”. O jitte, ons as ouers
het `n harde taak! Maar … dan dink ek die Here vra soms presies
dieselfde. “Wat kan Ek nóg vir my wingerd doen wat Ek nie reeds
gedoen het nie?”
Glo jy dat ons God se wingerd is? Glo jy dat ons óók
Sy uitverkore volk is? Glo jy dat God se guns op ons as land is? Ek
glo dit, weet jy? Ek voel nogal partykeer soos sy oogappel, word so
bietjie ekstra bederf, so asof Hy my so bietjie voortrek bo ander.
Voel jy ook soms so? So verstom dat daar so bietjie ekstra genade
vir jou is? Voel jy ook soms so innig dankbaar dat jou lewe nie die
pad van sus en so loop nie? Ek dink elkeen van ons voel soms so.
Maar ongelukkig, net soms! Die ander tye kyk ons na die wingerd
anderkant die heining. Jy weet mos, die wingerd is groener aan die
anderkant. Dan konsentreer ons só op die negatiewe. Ek glo die Here
voel soms so bietjie hartseer as ons nie ons wingerd waardeer nie.
Jes 5: 1-2
Ek wil sing oor Hom wat ek liefhet, ek wil my liefdeslied sing
oor sy wingerd: Hy wat ek liefhet, besit 'n wingerd op 'n vrugbare
heuwel. Hy het die grond omgespit en die klippe verwyder, dit
beplant met veredelde wingerdstokke. Hy het 'n wagtoring daarin
gebou en 'n parskuip uitgekap. Hy het verwag dat dit goeie druiwe
sou dra, maar toe bring dit druiwe voort wat suur bly.
Nadat Hy alles gedoen het, die grond omgespit het,
klippe verwyder het, veredelde wingerdstokke geplant het, `n
wagtoring en `n parskuip gebou het bring dit suur druiwe voort. Ai,
ek sou my darem vererg het as my wingerd dit aan my doen; nou doen
óns dit aan die Here … suur druiwe, ontevredenheid, bitterbekkigheid,
ongelukkigheid, negatiwiteit, onvergenoegdheid – dis sekerlik
beskrywend van suur druiwe. Jy sien, dit het alles begin in die
paradys toe Adam en Eva net nie kon hou by net één opdrag van God
nie. Net één! Eet van ál die vrugte, alles, die hele tuin vol, los
net één boom uit. Toe trek daai boom vir Eva soos ‘n magneet, en Eva
trek vir Adam soos ‘n magneet, en die sonde trek vir Adam soos ‘n
magneet, en woeps! Daar gaan bly hulle op die kaal vlaktes. Hoekom?
Want die beste was nie goed genoeg vir hulle nie. Net soos ons
vandag – so baie in oorvloed, maar dis nie goed genoeg nie.
Jes 5:5 Ek gaan die doringheining verwyder en
verbrand, sy muur afbreek, sodat die wingerd vertrap kan word.
…. Kan ons die Here regtig verkwalik as ons soms so verlate voel?
Wat nog? Hoeveel nog? Wat hét Hy nie al alles gedoen
nie? Dáár ver terug in die begin besluit Hy om vir die mens ‘n
woning te bou. Hy skep ‘n planeet, wat volmaak geskik is om lewe
moontlik te maak. Só ingewikkeld, alles in perfekte balans. Alles
wat nodig is, is daar: suurstof, voedsel, grondstowwe, medisyne.
Alles perfek. Toe skep Hy die mens volmaak – tot ‘n sny aan jou
vinger word vanself gesond! Hy laat die mens toe om te ontwikkel, Hy
openbaar natuurwette aan die mens, sodat die wetenskap en die
mediese wetenskap kan ontwikkel. Hy voorsien voedsel in oorvloed in
die natuur – op die land en in die see. Hy openbaar ál die inligting
wat nodig is om tegnologies te ontwikkel, o.a. sodat jy vandag met
jou motor kan werk toe ry; al die inligting om skuilings (paleise?)
te bou. Alles – sodat ons gemakliker kan lewe. Toe kom die mens met
sy ongelooflike ontevredenheid en kla oor alles. Hy wil ‘n groter
huis hê, die motor is nie meer goed genoeg nie, sy werk is nie meer
lekker nie, sy vrou hou nie meer kersvas teen “Poppie” by die werk
nie, die kinders presteer nie na wense om by sy ego te pas nie, en o
ja, hy hou ook nie van sy dubbele ken en skewe neus nie …. Niks is
meer goed genoeg nie. Ook nie sonskyn Suid-Afrika nie .... Hierdie
wingerd hou nie meer van wat sy Eienaar vir hom gedoen het nie.
Jes 5:7 Die Here het verwag dat daar reg sou wees,
maar daar was net onreg, dat daar geregtigheid sou wees, maar daar
was net die hulpgeroep van verontregtes…. Toe verval die wingerd
in ongeregtigheid, staan op teen God, ignoreer al die verordeninge
wat Hy daar gestel het tot óns voordeel. Hy kom neem toe nog ‘n stap
sodat hierdie wingerd nie homself heeltemal vernietig nie – Hy stuur
Sy Seun om die wingerd tot sy volle glorie en eer te herstel.
Daarvan het die mens ook nie gehou nie, en hulle verwerp die Een wat
alles weer tot volmaaktheid wou kom herstel. Die Seun kom haal selfs
die angel uit die wet uit. Maar helaas, ook dít is nie goed genoeg
nie.
As die Here dan sien hoe halsstarrig hierdie wingerd
is, sê Hy in vers 6: “Ek gaan hom tot niet maak”.
Waar laat dit ons vandag? Goddank, herlewing het
begin. Ons het tot God begin bid, na Hom uitgeroep, Hom vasgegryp.
Mans en pa’s is weer besig om hulle plek in die huis en voor die
Here in te neem. Kinders begin profeteer en ou mense begin drome
droom. Die vals profete kom in opstand, die ongelowiges begin roer
en rumoer, maar stadig maar seker begin die druiwe weer groei.
Plek-plek sien ons al die herstel, mense begin weer opgewonde raak
oor die toekoms. “Wat kan Ek nog vir my wingerd doen?”, so vra die
Here. Niks nie, Here, U het álles vir ons gedoen. Méér as wat ons
ooit kon vra, meer as wat ons ooit kon verdien. Vergewe ons, Here,
help ons om die prag van ons wingerd raak te sien en te waardeer.
Maak ons dankbaar Here, en verwyder asseblief die onkruid uit ons
midde uit! Vergewe ons Here, as ons self soos onkruid geword het.
Ons wil weer vrug dra, en weer skoon voor U kom staan. Ons pleit dat
U ons wingerd finaal sal kom herstel. Amen.
|