MANNEKAMPE
 


KAMP 6: 19-21 Augustus 2011

Rol af om na foto's te kyk >>

Manne wil nou maar eenmaal kamp.... en saam met Rippel het ons dit nou vir die 6de keer gedoenDit klink half ge-yk om weereens te sê dit was wonderlik, skitterend, en geseënd. Maar dit WAS! Hierdie keer was dit 'n kamp met 'n verskil - geen ge-saalsittery nie, dit was 'n avontuurkamp in die ware sin  van die woord. Al ons sessies was buite in die veld gehou en het gepaard gegaan met pret en aktiwiteite. Was dit 'n geestelike kamp? Verseker! Dit was egter gekombineer met hope pret. Ons was verstom oor die aantal inskrywings en met 86 persone was dit een van die grootste Rippel kampe nog. Kwaggasrus het weereens alles moontlik gedoen om dit 'n verrykende ervaring te maak en die fasiliteite verbeter elke jaar. Die kos was nogmaals beter as 5-ster en die weer was wonderlik. Elke man is deur die Here aangeraak en daar is ongetwyfeld groot lewensbesluite gemaak. Heelwat "bagasie" is op Kwaggasrus agtergelaat en manne het teruggekom met nuwe hoop en 'n vars uitkyk op die lewe. Hiermee 'n groot rippel vir Rippel, asook borge wat dit moontlik gemaak het! Ons sien met 'n verwagting uit na die volgende kamp. ~ Willem


Ek is my lewe lank al 'n Christen. Vandat ek kan onthou is ek Sondagskool toe gestuur. My moeder is 'n diep gelowige Christen en het seker gemaak haar kinders weet wie God is en dat Hy die middelpunt van ons lewens is. Ek is gedoop toe ek 19 was en alhoewel ek nooit getwyfel het dat God bestaan nie het ek ook telkemale afgedwaal, teruggekeer na God, net om weer af te dwaal.

Ek het altyd teruggekeer na God, my sondes bely en seker gemaak my kinders weet ook wie God is en watter rol Hy in ons lewens speel. My kinders het heel goed uitgedraai en albei studeer tans. Nodeloos om te sê ons is uiters trots op hulle.

As gevolg van verskeie redes buite my beheer moes ek 2 jaar gelede my eie besigheid begin.  Dit het  maar broekskeur gegaan met ‘n dogter in matriek en ‘n seun in sy eerste jaar op college. Ek het telkemale op God staat gemaak vir werk en God het altyd voorsien! Ek het egter ‘n probleem gehad wat my my hele lewe lank gekelder het om ‘n volkome vrygemaakte Christen te wees. Ek glo daar is baie mense wat hierdie probleem het en wat hulle ook keer om ware bloedgewaste, vry Christene te wees.

“Hoe kan ek sê ek is ‘n Christen as ek steeds sonde doen?” Hierdie eenvoudige dog kragtige sinnetjie het my altyd so skuldig laat voel dat my Christenskap my hele lewe lank al daaronder ly.

Die Augustus 2011 Rippel Mannekamp was my eerste mannekamp wat ek ooit bygewoon het. Ek het met ‘n verwagting in my hart kamp toe gegaan en daar was 3 knelpunte waarvoor ek antwoorde moes kry:

·        My toekoms as broodwinner

·        Die voortbestaan van my huwelik

·        Sonde en Christenskap

Saterdag oggend se stiltetyd sessie was ‘n ervaring wat ek nooit in my lewe sal vergeet nie. Ek was op my knieë voor God en in my gebed gevra wat my toekoms inhou. Ek is 44 en die jare stap aan. Ek het ‘n helder gesig voor my gesien en geweet dis God wat met my praat. Ek het nie so gou 'n antwoord verwag nie! Kort en kragtig het Hy vir my gesê ek moet in die Bediening gaan werk. Ek het op my stoel gaan sit en uitgebars van die lag. Hier verwag ek dat God vir my gaan sê Hy sal vir my sorg en ek sal werk inkry en dan roep hy my Bediening toe!! Ek is steeds uit die veld geslaan maar het reeds met verskeie mense gesels hieroor.

Ek wou by God  toestemming kry om ‘n einde aan my huwelik maak. Ek het gevoel ek en my vrou het die einde van ons paadjie bereik. Sondag oggend is ons gevra om Galasiërs 5 te gaan lees in Stiltetyd. Ek glo steeds ek het my Bybel daar oopgemaak maar ontdek toe later dat  ek by Efesiërs was en vers 25 sê toe vir my: “Manne, julle moet julle vroue liefhê soos Ek die gemeente lief gehad het” Is God nie fantasties nie? My tweede antwoord wat ek onmiddellik gekry het!

Die derde antwoord het ek gedeeltelik van my kampvriend (Riaan) gekry, maar ek was oortuig dat ek hierdie probleem finaal kon begrawe toe Willem daaroor gepraat het op Rippel ongeveer ‘n week na die kamp. Die wonderlikste ervaring wat ek nou beleef is dat ek heelwat minder sondig en die wag wat God voor my mond geplaas het doen regtig sy werk!

Ek het ook mense vergewe teenoor wie ek wrokke gekoester het. Die Saterdag aand sessie in die veld het my geheel en al vrygemaak van my ou lewe. Ek het daar by die vuur op my knieë geval en God geloof en geprys soos nog nooit tevore.

Pastoor Raymond se erediens het my finaal laat besluit om my huwelik op te bou. Nou, na ‘n maand kan ek getuig dat my nuwe benadering tot my vrou ‘n reuse invloed het oor hoe sy teenoor my ook optree. Loof Koning Jesus! Manne hou op kritiseer en die fout by ander soek. Kry jou attitude reg, bid, glo en ervaar God se werke in jou hart. Ek het nog nie opgehou om God se heerlikheid te ervaar nie. Die ou duiwel probeer natuurlik sy ding doen maar dan begin ek net bid en skrik hom dan weer af.

LANK LEWE RIPPEL MANNEKAMPE! PRYS DIE HERE!

~ Freddy


.... 'n paar foto's wat die pret en die erns, die fokus en die ontspan uitbeeld