Jy
het ‘n binnekring, ek het ‘n binnekring, elke mens het ‘n binnekring.
Dis lekker, dis goed en dis nodig. Behalwe jou binnekring, het jy
nog so paar kringe wat al hoe verder en verder om jou uitkring,
amper soos wat jaarringe van ‘n boom al hoe verder van die kern af
uitkring. Kom ons noem hierdie kringe grense. Grense waar
verskillende mense in jou leefwêreld toegelaat word. Party ver, so
vier kringe van die middel af – hulle is kennisse. Ander mense is
bietjie nader, binne die derde grens – hulle kan jou vriende genoem
word. Nog ‘n kleiner groepie word binne die tweede grens toegelaat –
hulle is jou mentors en vertrouelinge. En dan is daar die binnekring
– dis die plek waar baie persoonlike ruimte gedeel word; jou familie,
kinders, man of vrou en enkele intieme vriende. Wie hoort in jou
binnekring? Hoe beland hulle daar? Verdien hulle daardie plek – só
naby aan jou? Ek sou sê ja, maar net as hulle deur jou uitgenooi is
in jou binnekring in. Mense in jou binnekring is mense wat baie naby
aan jou menswees mag inkom; dis nie sommer enige een nie.
Ongenooides hoort buite hierdie grens. So word jy ook naby aan mense
toegelaat, AS jy genooi word. Jesus het ook sulke naby mense gehad:
Mark 3:13-19
Jesus het teen die berg opgegaan en dié wat Hy wou hê, nader
geroep, en hulle het na Hom toe gekom. Hy het toe twaalf, wat Hy
apostels genoem het, aangestel om by Hom te bly sodat Hy hulle kon
uitstuur om te preek. Hulle het ook die mag ontvang om bose geeste
uit te drywe. Hy het hierdie twaalf aangestel: Petrus, soos Hy Simon
genoem het, Jakobus seun van Sebedeus, en Johannes die broer van
Jakobus - vir hulle het Hy die bynaam Boanerges gegee, dit wil sê "manne
van die donder" - Andreas, Filippus, Bartolomeus, Matteus, Tomas,
Jakobus seun van Alfeus, Taddeus, Simon die Kananeër, en Judas
Iskariot wat vir Jesus verraai het.
Hy het dié wat Hy wou hê nader geroep. Dit was Sy
binnekring-mense. Sy intieme paar vriende. Jesus was intens lief vir
almal, maar Hy het ‘n paar toegelaat baie naby aan Hom. En, ek dink
Hy het nie skuldig gevoel om die ander ‘n bietjie verder weg te hou
nie. Ons almal het ‘n binnekring – daar kom egter ‘n probleem as
mense té naby kom wat nie daar hoort nie.
Die mense in die buitenste grens is kennisse, mense
wie jy al ontmoet het, en met wie jy soms praat, maar daar is nie
veel van ‘n verhouding met hulle nie. Dan is daar die vriende wat in
die kring ‘n bietjie nader aan jou is – jy sien hulle soms, kuier af
en toe, bel hulle nie so gereeld nie. Dan volg die vertrouelinge –
hulle is mense wat vir jou onmisbaar is; jy het ‘n goeie verhouding
met hulle en sien en praat gereeld met hulle. Dan is daar die baie
intieme, baie naby binnekring, waar daar probleme kan ontstaan as
die verkeerde mense hulleself ongenooid daar inwurm. Jy sien, die
opdrag van “dra mekaar se laste”, is miskien nie vir almal in jou
leefwêreld bedoel nie; miskien is dit net gemik op dié mense wat in
daardie binneste twee kringe om jou is. Dis moeilik om laste te dra
van mense wat nie werklik binne daardie beperkte, intieme ruimte pas
nie. Ek dink ook ek wil graag kies wie se laste ek wil help dra… as
dit net vir jou binnekring is, sal dit vir jouself draaglik wees,
want ‘n té groot groep mense met wie jy intiem moet omgaan en hulle
help laste dra, gaan jou doodmaak. Jy sien, jy moet te alle tye ook
jouself beskerm, en jou eie lewe en kring vertroetel.
Dink na oor die vrae: wie hoort in jou binnekring? In
wie se binnekring hoort jy? Verwag jy dalk te veel van ander? Verwag
ander dalk te veel van jou – eis hulle onredelik te veel van jou tyd
en van JOU op? Iemand skakel my ‘n paar maande gelede en vra ek moet
‘n persoon bel met wie dit op daardie stadium sleg gaan. Ek ken die
persoon glad nie. Ek het toe die nommer geneem, maar die persoon
nooit gebel nie. Twee weke gelede kry ek toe weer ‘n oproep. Ek word
kwalik geneem omdat ek die persoon nie geskakel het nie, want die
persoon het intussen sy eie lewe geneem. Dit was nie iemand wat in
my binnekring was nie, hy was nie eens in my kennisse-kring nie….
Verwag ons nie te veel van mekaar nie? Vir wie almal is ons nou
eintlik verantwoordelik? Sukkel jy dalk ook met sulke situasies wat
nie regtig in jou leefwêreld hoort nie, maar daarin geforseer word?
Of is jy dalk dié een wat te veel van ander verwag en jou laste wil
afpak op ander wat nie nog ekstra laste verdien of kan hanteer nie?
Ek dink nogal as Jesus self net 12 in sy binnekring toegelaat het,
moet ons dalk ophou skuldig voel as ons soms die deur na ons
binnekring bietjie toemaak. As jy ‘n mens is wat moeilik “nee” sê,
gaan jy hiermee sukkel. Ek is so een.
Dr Bennie Mostert het eendag in ‘n preek gevra dat
mense hom nie moet belas met hulle persoonlike gebedsversoeke nie (alhoewel
hy die gebed-dominee was!). Hy het gesê hy bid net vir goed waarvoor
die Here self ‘n gebedslas op hom sit, en nie mense nie…. Anders
gaan hy die hele dag net bid. Hy het ook ‘n ander waar ding gesê:
jou eerste lyn van gebed is jyself, en daar is niks meer krag in my
gebed as in jou gebed nie. So, moenie vir ander vra om vir jou te
bid, as jy nog nie self ook gebid het nie.
Ek wil vandag so bietjie van ‘n pleidooi lewer,
namens ons mense wat op Rippel die geestelike programme doen. Onthou
ons is almal in ons eie onderneminkies besig, in ons eie leefwêreld,
met ons eie tyds krisisse, ons eie bekommernisse en laste, en ons
eie binnekring vir wie ons verantwoordelik is. Moet ons asb. nie
kwalik neem as ons nie onmiddellik ‘n e-pos antwoord nie, of jou nie
terugbel nie. Ek het al oproepe gekry van luisteraars wat bel en sê:
“bel my gou terug, ek het nie airtime nie”… eish! En dan dink ek –
ek ook nie, vriend. Vergewe ons as ons nie die antwoorde het vir jou
probleme nie, ons is nie opgelei daarvoor nie. Inteendeel, ek voel
soms só hulpeloos, só sonder die regte woorde. Dit is bitter
gevaarlik om raad te gee, want jy sit jouself as persoon op die spel,
sowel as vir Rippel. Aanvaar ons asb. as mense wat sukkel met die
gewone pyne van die lewe. ‘n Luisteraar het eenkeer ‘n vreeslike
lelike brief vir een van die oggend aanbieders geskryf omdat hy ‘n
woord aanhoudend herhaal het; dit het die ou só geïrriteer dat hy
toe die brief skryf en sê hy sit nou dadelik dit radio af. Nou vra
ek jou: is dit nou aanmoediging vir ‘n aanbieder van ‘n geestelike
program? Mense val ons aan omdat strukture by Rippel verander het,
veral die Sondagaand program. Is dit regverdig? Laastens wil ek vra:
sal jy vir ons bid? Ons het dit verskriklik nodig. Ons moet elke
week met ‘n vars boodskap kom, ons moet probeer om ons eie laste te
dra, ons moet ons gesinne versorg … ons het gebed nodig om staande
te bly. Ons kry ongelooflik baie positiewe terugvoer, en dit tel jou
sky-high op – dankie daarvoor! En as ons dalk ons binnekring so
bietjie toehou, en jou nie daar wil laat inkom nie, is dit nie omdat
ons nie innig lief is vir die mense van Rippelland nie! Ons is, dis
hoekom ons hier is.
|