'n Definisie van kwaliteit sou wees: iets van goeie gehalte. Ander woorde sou wees: duursaam, waarde vir geld, die moeite werd, iets wat goed is… dus iets wat beter is as iets anders.

Hoe sou mens kwaliteit meet?
· Aan die prys?
· Aan die funksies van die artikel, bv. elektriese vensters, lugreëling, lugsakke, ens.
· Aan die duursaamheid?
· Aan die hoeveelheid plesier wat dit verskaf?

Waarin lê die kwaliteit van jou lewe? Dit kan dalk help om te vra: "Wat het gister in jou lewe gebeur?":
· Het dit jou plesier verskaf?
· Het daar iets gebeur wat jy lank sal onthou?
· Was dit 'n waardevolle dag?

Sou jy jou lewe as 'n kwaliteit lewe beskou, of sou jy sê:
· Ek bestaan, en ek haal asem, maar ek lééf nie
· Die een dag is 'n groter marteling as die ander

Pred 2:17-26 
Ek het die lewe gehaat, want alles wat in hierdie wêreld gebeur het, het vir my sleg afgeloop. Alles kom tot niks, dit is 'n gejaag na wind. Ek het alles gehaat waarmee ek my in hierdie wêreld met soveel sorg besig gehou het, want ek moet dit nalaat aan dié een wat ná my kom, en wie weet of hy 'n wyse of 'n dwase mens sal wees? Tog sal hy beskik oor alles wat ek met sorg en oorleg in hierdie wêreld bymekaargemaak het. Dit kom dus ook tot niks. Wat het die mens nou eintlik aan alles waarmee hy hom met soveel sorg en ywer in hierdie wêreld besig hou? Elke dag bring vir hom pyn en elke onderneming ergernis; selfs snags kom hy nie tot rus nie. Ook dit kom tot niks. Dit is nie aan die mens self te danke dat hy kan eet en drink en onder al sy arbeid nog die goeie kan geniet nie. Ek het ingesien dat dit 'n gawe uit die hand van God is. Wie kan eet, wie kan geniet as Hy dit nie moontlik maak nie? Vir die mens met wie se lewe God tevrede is, gee Hy wysheid, kennis en blydskap. Maar die een met wie Hy nie tevrede is nie, kry die taak om op te gaar en bymekaar te maak en dit dan te gee aan een met wie God tevrede is. Ook hier kom dit dus tot niks. Dit is 'n gejaag na wind.

Die prediker het dieselfde gevoel. Maar …. vandag gaan ek en jy sin soek in die lewe.

Ek wil dit vir jou vergelyk met 'n vendusie, veiling. Ek het lank gelede elke Saterdag by 'n veiling gaan rondsnuffel, en eintlik net 'n klomp stukkende goed gekoop. Mensig! Daar was gemors by die plek, wat geen mens wil hê nie. Ten spyte daarvan was daar 'n klomp mense wat elke week daar was, en wat baie dikwels puik winskopies opgeraap het, nadat hulle gebie het dat die spoeg so spat! Jy sien, hierdie ouens het iets besef: as jy lank genoeg tussen die rommel grou, kom jy dalk op 'n diamant af. Soms moet jy diep grou en hard werk om iets te kry, soms was daar teleurstelling, soms 'n winskoop … maar hulle was elke week daar.

Só is die lewe. Soms is dit soos 'n hoop vendusie-rommel, soms moet jy krap, diep krap om op iets sinvol af te kom. Soms is daar teleurstellings, maar grou diep genoeg en jy kry dalk 'n diamant. Net dié wat die rommel wegwerk het 'n kans. Het iemand al 'n vendusie na jou huis toe gebring? Nee! Gaan die goeie van die lewe agter jou aanstap? Nee! Is die lewe nét rommel? Nee! Is daar genoeg diamante daarin vir almal? Ek dink so… vir dié wat die vendusie bywoon.

Verbeel jou jy is op die vendusie van die "lewe" :
Daar is een gebou, een spul rommel, 'n afslaer, en baie, baie kopers. Ons is die kopers. Sommige kopers is opgewonde, ander nie. Party kom in, kyk so oor die rommel, en sê: "Nee wat, hier's net 'n klomp gemors". So maak baie van ons vandag met die lewe: "Ag nee wat, dis alles tevergeefs. Daar is niks lekker in die lewe nie. Niks is meer die moeite werd nie."

Iemand anders kom by dieselfde rommelhoop en sê: "Hier moet iets wees". Dis die mense wat die diamante van die lewe onder die hoop rommel raaksien, want hulle fokus nie op die rommel nie. Hulle doen nog meer: hulle pak die rommel van bo af weg, soekend, gefokus, met 'n verwagting op iets goed. Hierdie is die mense wat elke lewensdag met 'n verwagting aanpak, wat die arms uit die moue steek, die sokkies optrek en aan die werk spring om die beste uit elke dag te haal.
Sommige mense bie op iets wat hulle nie eers seker is of dit nog werk nie, maar hulle vat 'n kans, hulle probeer, weer en weer, oor en oor, tot hulle met 'n diamant in die hand staan.

Langs hierdie persoon staan iemand anders wat sê: "Jy sal nooit iets kry nie". Self probeer hierdie persoon nooit, hy staan net en kritiseer… en dan pak hy op en gaan soek na iets beter op 'n ander rommelhoop, want die rommel is mos altyd mooier aan die anderkant van die draad …!

Om die lewe te geniet is 'n kuns. Om voluit te lewe vra iets: geduld, vasbyt, uithou, deurdruk, ens. Kwaliteit van lewe lê in jou gesindheid, in hoe jy na die lewe kyk, en nie in jou beursie nie.

Hier is ’n paar oulike aanhalings, wat my nogal laat dink het:

· "I look to the future because that's where I'm going to spend the rest of my life"
· "The world is like a mirror: if you face it smiling, it smiles right back"
· "Don't count the days, make the days count"
· "Live each day in the present, and make it beautiful"
· "Don't fear pressure, for pressure is what turns rough stones into diamonds"
· "Enjoy life, this is not a rehearsal"
· "Learn to listen. Opportunities sometimes knocks very softly"
· "Happiness is not having what you want. It's wanting what you have"
· "Good times, become good memories. Bad times, become good lessons"

Drie vrae en my antwoorde daarop:
· Is daar kwaliteit lewe in Suid-Afrika? Ja! Ek is jammer as jy dit mis.
· Kan jy 'n kwaliteit lewe hê sonder geld? Ja, dit kos niks.
· Kan 'n mens se gesindheid verander? Ja, as jy WIL.

Dit is waar dat die rommelhoop dalk groter word, maar die diamante is dáár. Die kompetisie word groter, maar jy kan nog altyd bie!