“Voor in die wapad brand ‘n lig …” As ek dit hoor, dan sien ek so in my geestesoog ’n gesin wat daar om die vuur sit tydens die Groot Trek. Pa is besig om die wa so ‘n bietjie te diens, Ma besig om ‘n klompie askoeke te bak en patats onder die warm as gaar te maak. Hulle het geen idee hoe more gaan lyk nie. Ook nie hoe hulle eindbestemming gaan lyk nie. Almal kry swaar, Pa omdat hy die leiding moet neem, Ma omdat sy die kinders te midde van baie moeilike omstandighede gemaklik moet hou. Die voorrade is min, die osse kry bitter swaar, siektes breek uit en elke dag is die risiko’s vir aanvalle geweldig hoog. Al wat Pa vanaand hier om die vuur kan uiter, is “… voor in die wapad brand ‘n lig”.                    

Bitter swaar, moedeloos, maar …. En dis by hierdie “maar” wat ek vandag wil stilstaan. Die mense in konsentrasiekampe, Israeliete in die woestyn, en ons voorsate in die Groot Trek, het een ding in gemeen gehad: ‘n toekomsverwagting! ‘n Rede om voort te beur, ten spyte van die huidige omstandighede. Het jy nog so iets soos ‘n toekomsverwagting? Of het jy ook al boedel oorgegee? Jy ken mos die praatjies wat ons deesdae hoor: “Alles is tot niet! Kyk waar gaan ons heen. Ons is een van die dae waar Zimbabwe is”, ens. ens. Kan jy dink wat  sou gebeur as Moses boedel oorgegee het? Of as Piet Retief en sy manne halfpad opgegee het? Of as Anna Franck nie haar dagboek geskryf het nie? Sjoe, wat sou hierdie mense nie gee om óns lewensomstandighede te hê nie? Al sou die vyeboom nie bot nie … nogtans sal ek in die Here jubel – kan jy dit sê? 

Viktor Frankl skryf in “Man’s search for meaning", dat die mens bykans enige swaarkry kan verduur, as hy net weet “hoekom”. Die mens kan uithou as hy net weet waarvoor dit nodig is. 

1 Pet 1:3-9

“Sodat die egtheid van julle geloof getoets kan word”. Nou ja, as ons wil weet wat ons langtermyn toekomsverwagting moet wees, gee vers 3-4 die antwoord: “ Nou het ons 'n lewende hoop op die onverganklike, onbesmette en onverwelklike erfenis wat in die hemel ook vir julle in bewaring gehou word.” Lyk my sukkel en swaar is so “normaal” soos ontbyt eet. 1 Pet 1 gee ‘n goeie antwoord vir die “hoekom” ons moet vasbyt. Maar, wat van nóú, vandag, hier … 

Jy sien, in uiterste omstandighede lyk dit of die mens nog altyd glo dinge is nog nie op op sy slegste nie. Die meeste, meeste mense glo dat dit maar eintlik beroerd met hulle lewens gaan. Is dit waar vir jou? Maar weet jy, dit kan altyd nog slegter gaan. Die probleem is gesetel in die feit dat ons toekomsverwagting verflou in moeilike tye, totdat ons régtig met die rug teen die muur staan. En eers dan sal ons aan die dunste strooihalmpie vasklou. ‘n Ou met die naam van Bismarck het gesê: “Die lewe is soos om by die tandarts te wees. Jy dink altyd die ergste kom nog, intussen is dit al verby.” En so mis baie van ons ‘n goeie toekoms. 

Toekomsverwagtingloosheid … Wat ‘n vreeslike woord, maar dis nog ‘n vreesliker gedagte! Weet jy, ons smyt ‘n goeie toekomsverwagting by die agterdeur uit weens vrees, kommer, negatiwiteit, hooploosheid, ongeloof, en ja, ondankbaarheid! En swak Wiskunde – as jy nie jou seëninge kan tel nie. Om hoop te verloor is dodelik! Dit vat jou bravade weg, jou veggees word verwoes, en jou hele sisteem val inmekaar. Selfs op mediese vlak is bewys dat jou hele immuunstelsel ingee, jy word fisies siek, en jou brein hou selfs op planne maak. Weet jy, ek bid regtig dat jy nie daar is nie, of op pad soontoe nie. “Voor in die wapad brand ‘n lig” … wees net bereid om vorentoe te kyk.

Dink gou saam met my …. Hoe dink jy gaan vandag vir jou wees? Vrees jy iets wat vandag voor jou lê … net reg om jou te vang? Of sien jy ten minste na IETS uit? Dink terug aan gister: was dit ondraaglik? Terrible? Onuithoubaar? O … jy sê gister was toe heel okei, hoewel jy eergister so paniekerig was oor gister. Dit het toe nie so sleg uitgedraai nie, of hoe? En laas jaar? Jy het toe eintlik goed oorleef? Kom ons leer vandag dat die Here ten volle in beheer is, dat Hy altyd betyds is, dat Sy arm nooit te kort is om te help nie, dat die son wel môre sal opkom en oor jou sal skyn! 

Wat het oom Chrisjan vir tant Gertruida daar langs die wa gesê terwyl hy so in die vuur gestaar het? Dalk iets soos:

-         vroulief, jy moet vasbyt, ons is verby die ergste

-         sien hierdie swaarkry as ‘n geleentheid

-         die lig voor in die pad sê: daar is iets om na te volg; Iets of  Iemand, soos die Here! 

Wanneer die mens op sy laagste is, kan hy een van 2 dinge doen:

1)      “Vegetate”– soos ‘n koolkop raak

2)      Opstaan, en vorentoe beur. 

Dit hang van my en jou af of ons gaan kies om te soek wat swaarkry, of liewer, deurdruk regverdig! 

Iemand het uitgeroep: “If I can just be worthy of my suffering”. Dink jy Jesus kon dit sê? Dink jy nie Hy het die bitter beker gedrink omdat Hy ‘n toekomsverwagting gehad het nie? Hy het, weet jy – Hy het ‘n toekomsverwagting gehad vir jou en my. He was worthy of his suffering. Hy het geweet “hoe” om deur te druk, want Hy het die “hoekom” geken. Hy het daardie krag in my en jou ingebou om te kan voortbeur – vind uit “hoekom”, dan sal jy weet “hoe”. 

Daar is altyd iets wat jou kan help. Gaan soek dit…. “voor in die wapad brand ‘n lig”