Daaglikse Heuningdruppels - Vrae wat mense vra
 


... soeter as heuning, as druppels uit 'n heuningkoek (Ps 119:11)

Die daaglikse heuningdruppels is ook op ons Facebook-groep. Klik hier:

Duplisering en verspreiding word toegelaat sonder veranderinge en met verwysing na die outeur (Wilna / Willem Botha) en webruimte (www.heuning.co.za)
Vrae wat mense vra
Ek het  êrens in Februarie 2021 begin om vrae wat die Here in die Bybel vra op te soek en te oordink. Ek het telkemale myself verbeel dat die Here vir my persoonlik ook die vraag vra en dan bietjie gedink wat my antwoord sou wees. Ek het eers begin met vrae wat Jesus gevra het in die Evangelies, maar dit het vinnig uitgebrei tot vrae dwarsdeur die Bybel. Aanvanklik wou ek so tien vrae uitkies om dieper oor te dink, maar tien het op die ou einde meer as vyftig geword! Oor die volgende paar weke wil ek nou bietjie verder gaan en na 'n paar vrae in die Bybel kyk wat verskillende mense in verskillende omstandighede gevra het. Ek glo dit is ook vrae wat baie van ons dikwels mee te doen kry. Ek het dit wat ek reeds oor die vrae geskryf het, hier bymekaar gesit, as jy dit dalk wil lees (en beantwoord!) Klik hier >>
Die heel eerste vraag in die Bybel is dié een wat die slang vir Eva gevra het. ’n Vraag wat die Here in onguns probeer bring by die mens. ’n Vraag wat gemoedere wil opstook en opstandigheid teen die Here probeer aansteek. ’n Vraag wat die waarheid lekker verdraai. ’n Vraag wat effe smokkel met Eva se kop. ’n Vraag wat haar verlei om te doen wat sy nie moes of wou nie. ’n Vraag wat verreikende gevolge het. “Het God werklik gesê julle mag van geen boom in die tuin eet nie?” (Gen. 3:1) Ai, kyk nou net hoe word die Here se woorde verdraai, hoe sluip een woordjie in wat dalk misgekyk kan word. “Geen” boom? Ja, God hét iets gesê. Hy hét instruksies gegee. Hy hét die eet van sekere vrugte verbied. Hy het egter net één boom uitgesonder. Hy het nie gesê “geen” boom nie. Voel dit nie ook vir jou so bietjie bekend nie? So dikwels word die Here en sy woorde en sy opdragte aangehaal, maar met ’n klein verdraaiing. So dikwels word wat die Here gesê het aangehaal, maar uit konteks uit. So dikwels word wat die Here gesê het bevraagteken. Hoeveel keer het jy al gehoor dat iemand sê: Hoe kan ’n God van liefde dit of dat toelaat? Waar was Hy toe hierdie of daardie gebeur het? Hoekom antwoord Hy nie ons gebede nie? Wat het van Sy beloftes geword? Hoe kan Hy so streng wees? Is Hy kwaad vir ons en het Hy sy rug op ons gedraai? Wat het van sy genade geword? En dan weet ons baie keer nie hoe om hierdie mense te antwoord nie. Het hierdie soort vrae dalk hulle oorsprong daar in die paradys by die boom? Dit laat my ook dink aan die vrae wat die duiwel vir Jesus gevra het in die woestyn. Vrae wat die waarheid so bietjie verdraai. Hy was daarop uit om vir Jesus te versoek en te verlei, net soos met Eva.  Jesus antwoord egter elke keer met: “... daar staan óók geskrywe”. Hy antwoord met die Woord en met die waarheid. As mens nie mooi luister en dieper kyk nie, kan jy dalk net in ’n vraag-slaggat beland. ~ Wilna Botha, 22/09/2021
“Moet ek dan my broer oppas?” So vra Kain vir die Here in Gen. 4:9. Ander vertalings vra: “Is ek my broer se wagter?” “Is ek dan my broer se oppasser?” Die Here vra vir Kain: “Waar is jou broer, Abel?” en dan antwoord hy die Here met hierdie teenvraag. Kain het sy broer doodgemaak en die Here weet daarvan, dis hoekom hy vir Kain kom vra: waar is jou broer? Kain jok eers en sê dat hy nie weet nie en dan vra hy vir die Here terug: moet ek dan my broer oppas? Moet ons? Is ons ons broers se oppassers? Hoewel ons dit nie altyd wíl wees nie en hoewel ons ook sommer sal sê ek weet nie waar my broer is nie, ek gee nie eintlik om vir hom nie, ek weet nie waarmee hy besig is nie, ek weet nie waarmee hy worstel nie, ek weet nie hoe staan sy saak met die Here nie, is dit ons verantwoordelikheid om na mekaar om te sien. Dit geld natuurlik eerstens vir ons biologiese broers en dan vir ons geestelike broers en dan sekerlik ook wyer. Ek moet ongelukkig bely dat ek te kort skiet en dalk ook dikwels sal moet sê dat ek nie weet waar my broer is, as die Here vir my daaroor sou vra nie. Jesus sê só baie kere “julle moet mekaar ...”. Julle moet mekaar liefhê, julle moet mekaar aanvaar, julle moet mekaar vergewe, julle moet mekaar se laste dra, julle moet vir mekaar bid, julle moet mekaar moed inpraat en versterk,  julle moet mekaar troos en so gaan die lysie aan. Dis hoe Jesus ons wil leer hoe ons ons broers se oppassers moet wees. Dit laat my dink aan oom Jan, ’n vriend van ons. Hy sal sommer net hier aankom of bel en dan sê hy altyd dat hy net self moet kom kyk hoe dit met ons gaan want nou-nou vra iemand hom hoe dit met die Botha’s gaan en dan kan hy nie antwoord nie. Dis mooi en dis goed. Ek dink dit moet ons gesindheid wees teenoor ons broers en susters, want: “So kan God sy hand deur julle na ander uitsteek en kan ander sy hand deur julle voel.” (1 Pet. 2:5, Die Boodskap) Kom ons raak mekaar aan met God se hand, met God se liefde, met God se onvoorwaardelike aanvaarding, kom ons pas mekaar op. ~ Wilna Botha, 28/09/2021
“Bly jy nog  steeds vroom?” (Job 2:9) Dis Job se vrou wat so vir hom vra toe dit al só sleg met hom gegaan het dat hy op die ashoop gaan sit en homself met ’n potskerf gekrap het. Sy rykdom is vernietig, sy gesin is uitgewis en hy is oortrek van pynlike swere. Sy kan nie glo hy bly nog vroom nie. Haar raad aan hom is om die Here te vervloek en liewer te sterf. Maar nee, Job bly vroom. Die Here het immers sélf oof hom gesê: “Sy gelyke kry jy nie op aarde nie: hy is vroom en opreg, hy dien My en vermy die kwaad.” (Job 1:8) Kom ons vra nou maar ’n slag daai moeilike vragie vandag vir onsself: bly jý nog steeds vroom? Druk jy nog deur met jou geloof, al voel dit of jy die enigste een is? Dien jy nog die Here soos aan die begin? Bly jy weg van verkeerde paaie, verkeerde gedagtes, verkeerde geselskap, verkeerde woorde, verkeerde begeertes? Koester jy êrens ’n wortel van bitterheid, of ’n stukkie onvergewensgesindheid, of ’n blertsie selfsug? Volhard jy op die nou pad of het jy al êrens teruggeval na die breë weg? Dra jy nog vrugte wat pas by ’n kind van die Here of is die vrugte vol kolle en smaakloos, of die boom dalk al heeltemal droog en kaal? En die moeilikste een: bly jy nog vroom al gaan dit moeilik, al het jy alles verloor, al is jy siek, al is jy verwerp en eensaam, al het Covid sy tol geëis ... jy weet wat is op jou lysie! 2 Kor. 13:5 sê: “Stel julleself op die proef en ondersoek julleself of julle in die geloof lewe.” Kom ons doen dié ondersoek gereeld, kom ons draai terug en jaag die vroomheid na. Kom ons kyk gereeld in die spieël waarvan Jak. 1:23-25 praat en bly nie onveranderd nie. Mag die Here ons daarmee help. ~ Wilna Botha, 30/09/2021
“My God, my God, waarom het U my verlaat ... ?” (Ps. 22:2) Ons ken hierdie woorde as Jesus se woorde aan die kruis, maar hier in Ps. 22 is dit Dawid wat só uitroep. Hy voel verlate, verlore, alleen, bang en verneder. Hy voel of God vêr is en nie na sy hulpgeroep luister nie. Hy voel of God sy gesig weggedraai het. Seker net soos Jesus aan die kruis gevoel het toe Hy dié woorde uitgeroep het. Seker net soos ons ook al by geleentheid gevoel het toe ons dié woorde uitgeroep het. Hierdie Psalm laat my besef dis oukei om te sê: “My God, my God, waarom het U my verlaat?”. Dis egter nié oukei om dit te sê uit ’n plek van verwyt teenoor God nie, of uit negatiwiteit, of alewige pessimisme nie. Dis nié oukei om dit te sê uit woede teenoor die Here of as as ’n klag teenoor Hom nie. Dis nié oukei om dit te sê as jy op die punt is om jou rug op Hom te draai nie. Dis nie oukei om dit te sê terwyl jy glo dat Hy nié alomteenwoordig is nie, dat Hy onmagtig is, dat Hy nie meer omgee nie, dat Hy sy genade- en liefdeskrane toegedraai het nie. Lees gerus bietjie deur Ps. 22 en sien hoedat Dawid nogtans getuig van God as sy bron van krag, getuig van sy sekerheid dat die Here wel na hom sal luister en vir hom uitkoms sal gee, ten spyte van sy uitroep in vers 2. Hoewel hy vra waarom God hom verlaat het, glo hy met sy hele hart en weet hy uit ervaring:  “Die nood van die hulpelose het Hy nie verontagsaam en geringgeskat nie, Hom daarvan nie teruggetrek nie, maar die hulpgeroep na Hom het Hy gehoor.” (Ps. 22:25) Daar is net een Persoon wat werklik hierdie uitroep kan gee en dit is Jesus. Hý is die enigste een wat dit ooit werklik ervaar het dat God Hom verlaat het. En Hy het dit in óns plek gedoen. In ons plek was Hy van God verlaat, was Hy heeltemal alleen, was Hy verwerp en verneder. In ons plek was Hy van God verlaat sodat ek en jy nóóit deur God verlaat sal word nie. Hy sal jou nooit alleen los nie, nooit sy rug op jou draai nie, nooit aan jou eie genade oorlaat nie, nooit doof wees vir jou hulpgeroep en trane nie. Nou moet jy dit net glo. ~ Wilna Botha, 06/10/2021
“Hoe kan ’n jongmens leef soos U wil hê?” (Ps. 119:9, Die Boodskap) Hoe kan ’n jongmens sy lewe skoon, suiwer, vlekloos en blaamloos hou? “Deur hom te hou aan die woord”, antwoord vers 9 die vraag. Deur te doen wat die Here sê, deur die Woord van God as riglyn te volg. Ek wil amper byvoeg: en hoe gaan hy dit doen as hy nie die Woord gehoor het nie? En hoe gaan hy weet hoe om die Woord wat hy gehoor het, prakties op sy lewenspad toe te pas as iemand hom nie gewys het en voor hom uit loop nie? Hoe sal hy op daai suiwer pad kan bly as daar nie ’n hand is wat hom begelei nie, as daar nie sagte veiligheidsheinings is waarteen hy kan terugbons nie? Daai heinings is die liefdevolle arms van die ouers en leiers en mentors in sy lewe en natuurlik die Here self, wie se hand altyd uitgestrek is om sy kinders te lei en te leer. Dalk voel jy dat jy gefaal het met jou kinders, dan kan jy dalk leer uit jou foute en nou ’n voorbeeld wees in ander jongmense se lewens by jou kerk, in jou familie, by jou werk, ens. Daar is iets wat ek vir ’n feit weet en dit is dat jongmense nie preke en sedelessies van ons af wil hê nie. Hulle wil sien hoe jý daai preke en lesse prakties leef. Hulle verwag egtheid van ons, nie volmaaktheid nie. Dalk het jy gefaal met jou eie kinders, dan het jy dalk weer ’n kans met jou kleinkinders. Gebruik dit! Hoe kan ’n jongmens sy pad suiwer hou? Deur ouers en ander volwassenes se voorbidding. Miskien kan ons gebede die nodige trapklippe op hulle pad wees. “Jy wat jonk is, moet vreugde vind in jou jeug en jou jong dae ten volle geniet. Doen wat jy goedvind en waarvan jy hou, maar moenie vergeet dat God van jou rekenskap sal eis oor alles nie. Hou kommer uit jou hart en vermy wat jou liggaam kan kwaad doen.” (Pred. 11:9-10) ~ Wilna Botha, 12/10/2021
“Wie kan rein uit onrein laat voortkom?” So vra Job in Job 14:4. Dan antwoord hy sommer self met: “Niemand nie!” Ai, Job, jy wéét mos dis nie die waarheid nie. Ek dink Job se uitgerekte swaarkry en sy soeke na antwoorde begin sy tol eis op sy gemoedstoestand. Hy is besig om hoop te verloor en dalk selfs bietjie pessimisties te raak. Vir my is dit ’n les om nie perspektief te verloor in moeilike tye nie, maar te probeer fokus op die waarhede van my geloof wat vasstaan. Een daarvan is dat niks vir die Here onmoontlik is nie en dat daar wél altyd hoop is vir iets nuut om te gebeur, vir onrein om rein gemaak te word, vir ’n verlorene om gered te word, vir ’n swakkeling om krag te ontvang, vir ’n moedelose om vrede te vind, vir sonde om vergewe te word. Wie kan rein uit onrein laat voorkom? Nét die Here kan want Jesus het elke greintjie van ons onreinheid op Hóm geneem toe Hy aan die kruis gesterf het. In ruil het ons reinheid ontvang, het ons die genadige geleentheid om in alle opsigte nuwe mense te word. Die dissipels het ook op ’n dag vir Jesus gevra: “Wie kan dan gered word?” Jesus het reguit na hulle gekyk en gesê: “Vir mense is dit onmoontlik, maar vir God is alles moontlik.” (Matt. 19:25-26) God kan! Hy kan rein maak, Hy kan red, Hy kan nuut maak. “Iemand wat aan Christus behoort, is ’n nuwe mens. Die oue is verby, die nuwe het gekom. Dit alles is die werk van God.” (2 Kor. 5:17-18) ~ Wilna Botha, 14/10/2021
“Die goewerneur vra hulle toe: “Watter een van die twee wil julle hê moet ek vir julle loslaat?” “Barabbas!” antwoord hulle. Pilatus sê vir hulle: “Wat moet ek dan doen met Jesus wat Christus genoem word?” “Kruisig Hom!” skreeu hulle almal.” (Matt. 27:21-22) Pilatus het gewéét Jesus is onskuldig en dat daar geen gronde was om enige klag teen Hom te lê nie. Sy vrou het hom ook alreeds, op grond van haar droom, gewaarsku dat Hy onskuldig is. Daarom spook die vraag by hom: wat moet ek met Jesus doen? Hy maak egter nie ’n besluit nie en vra die skare se mening. Hy voel veiliger om hom te skaar by die meerderheid. Soos ons weet het hulle ongevoelig en brutaal geskreeu: kruisig Hom. Nou kom dié vraag vandag na my en jou ook: wat gaan jy met Jesus doen? Gaan jy Hom verwerp, Hom vloek, met Hom spot? Gaan jy jou rug op Hom draai en sy genade vir Hom teruggooi? Gaan jy jou verhard en jou doof hou vir sy uitnodigings en beloftes aan jou? Gaan jy jou liewer, soos Pilatus, aan die veilige kant van die meerderheid hou? Of gaan jy uitstaan en opstaan en jou lewe aan Hom oorgee, jou planne in sy hande plaas, ja sê vir sy uitnodiging tot geloof en aanvaarding en vergifnis? Wat gaan jy met Jesus doen? Gaan jy Hom volg al vra dit opoffering? Gaan jy Hom eer en aanbid en liefhê met jou hele hart siel en verstand? Gaan jy Hom die Koning van jou hart maak, die ereplek aanbied in jou lewe, jou gedagtes vul met sy goedheid? Wat gaan jý met Jesus doen? ~ Wilna Botha, 19/10/2021
“God is vír ons, wie kan dan teen ons wees?” (Rom 8:31) Dis Paulus se vraag aan ons almal. Met God aan jou kant, hoef jy niks of niemand te vrees nie. Met God aan jou kant, kan jy daai oormag storm loop en oor ’n muur spring, soos Ps. 18:30 sê: “Met u hulp loop ek 'n oormag storm, met my God by my is geen stadsmuur vir my te hoog nie.” Kom ons kyk bietjie na elke woord van dié waarheid: God is vír ons. GOD - dié een wat alles gemaak het, dié een met alle mag, dié een wat alles weet en oral teenwoordig is, dié een wat genees, vergewe, optel en trane afvee. Dit is Hý wat vir ons is. IS – Hy was en sal wees, maar vandag IS Hy vir ons. Hy lewe, Hy bestaan, Hy is werklik God en Hy leef in ons. Hy IS vir ons. VIR – Hy is aan ons kant, Hy skree vir ons span, Hy kom op vir ons, Hy tree in vir ons soos ’n advokaat. As Hy ’n yskas gehad het, sou Hy jou foto daarop geplak het! Hy is VIR ons. ONS – Ja, ek en jy! Ons is spesiaal vir Hom, die appel van sy oog, gekroon met eer en heerlikheid, sy kind! Dis óns vir wie Hy is. Wie kan dan teen ons wees? God is vír jou, vriend. Skep moed en kyk jou vyand, jou probleem, jou kwellinge, jou tekortkominge, jou hoë muur, jou Goliat in die oë en sê met geloof en vertroue: God is vír my, wie kan dan teen my wees? ~ Wilna Botha, 21/10/2021
“Here, hoeveel keer moet ek my broer vergewe as hy iets verkeerds teen my doen? Selfs sewe keer?” (Matt. 18:21) So vra Petrus vir Jesus. Hy wil seker eerstehands hoor of dit regtig nodig is om iemand te vergewe en of hy regtig moet aanhou vergewe al is daar oor en oor rede om dit nié te doen nie. Toe ek dié vraag lees het ek myself afgevra of dit nodig is om nog ’n keer iets hieroor te sê. Almal weet mos vergifnis is die regte ding om te doen. Almal het mos al daai 70 x 7 sommetjie gemaak. Maar tog koester ons nog steeds wrang gedagtes oor sekere mense en wat hulle aan ons gedoen het. Ek vra nou die dag vir iemand wat kwaad is vir sy broer en weier om dié keer weer te vergewe, of hy die saak tot by die graf sal laat gaan. Sy antwoord was ja. Intussen hou hy aan om daaroor te tob, dink hy daagliks daaraan, bewaar hy die WhatsApp waarin sy broer hom te nagekom het. Dit vreet aan hom. As jy dalk ook so hoekie van onvergewensgesindheid in jou hart hou, wil jy dit nie maar skoonmaak nie? Dan hoef jy nie meer draaie om die ander persoon te loop nie. Dan kan jy weer aan hom dink sonder om kwaad te voel. Dan kan jy weer vir hom bid. Dan kan jy hom weer raaksien vir die vriend wat hy vroeër was. “Soos die Here  julle vergewe het, moet julle mekaar ook vergewe.” (Kol. 3:13) Volg die Here se voorbeeld: vergewe én vergeet, vergewe nog voordat die ander een sy skuld kon bely, vergewe al verdien die persoon dit nie, vergewe weer en weer, vergewe uit liefde. Maak vandag nog die wilsbesluit om te vergewe. Sê dit hardop vir die Here. Sê dit hardop vir jouself. Sê dit hardop vir die ander persoon. Vergewe ander, nie omdat hulle noodwendig jou vergifnis nodig het nie, maar omdat dit is wat die Here van jou verwag. Vergewe omdat jy God se vergifnis nodig het. Vergewe omdat jy vrede nodig het. Doen dit maar nog ’n keer – ek is seker jy is nog nie by 70x7 nie. Daar gaan dalk ook ’n dag wees wat jy jouself aan die ander kant van die vergifnis-sommetjie bevind en nóg ’n keer iemand se vergifnis nodig het. Moenie wag nie. Gaan sê so gou as moontlik jy is jammer. Kom ons vergewe mekaar, want nie een van ons is volmaak en foutloos nie. “You will know that forgiveness has begun when you recall those who hurt you and feel the power to wish them well” – Lewis B Smedes ~ Wilna Botha, 26/10/2021
“Weet julle dan nie dat julle die tempel van God is en dat die Gees van God in julle woon nie?” (1Kor 3:16) So vra Paulus vir die Korintiërs en ook vir ons almal. Dalk weet jy dit, dalk glo jy dit nog altyd, dalk het jy dit ook kleintyd saam met Jan de Wet gesing. Dink vandag weer bietjie hieroor: jóú liggaam is God se tempel. Dié plek waar Hy teenwoordig is. Dié plek waar Hy praat. Dié plek waar Hy na jou gebede luister. Dié plek waar daar lof aan Hom gebring moet word. Dit laat my maar net besef dat ek die beste, skoonste en mooiste tempel vir Hom wil aanbied. Hy kan tog nie tussen ’n klomp nydigheid, vloekery, verslawing, ongeduld, onvergewensgesindheid en negatiewe gedagtes kom bly nie. Dit laat my dink aan die gedeelte in Joh. 2 oor die reiniging van die tempel. Ek sien dat Jesus erg ontsteld was omdat sy huis ’n “rowersnes” en ’n “besigheidsplek” gemaak is, terwyl Hy dit as ’n huis van gebed bedoel het. My liggaam moet daarom ook ’n skoon en heilige plek wees. Ek moet my liggaam, my hart, my gedagtes skoonmaak van geldgierigheid, van drome wat nie in lyn is met God se wil nie, van gewoontes wat nie pas by ’n kind van God nie, van woorde wat nie opbouend is nie. Mag ek altyd sy tempel ywerig versorg en opreg liefhê. Mag Jesus vandag tuis voel in my as sy tempel en mag hierdie tempel ook vandag eerder ’n huis van gebed wees. ~ Wilna Botha, 02/11/2021
“Sal ek hier van my puinhoop af dan nie my hand uitsteek om hulp nie? Sal ek in my ondergang nie om hulp roep nie?” (Job 30:24) So vra Job van die ashoop af in sy groot pyn en verlatenheid, in sy groot verlies en swaarkry. Wat is jóú antwoord? Sal jy? Sal jy aanhou roep tot God, sal jy jou hand soekend uitgesteek hou vir sy hulp wanneer dit sleg gaan, wanneer jy alles verloor het en dit voel of God sy rug gedraai het en doof geword het vir jou hulpgeroep? Job het aanhou soek en aanhou roep. Ek hoop ek en jy sal dit ook doen, want die Here hóór daardie hulpgeroep. Hy sien jou hand wat uitgesteek is vir hulp. Hy is reeds besig om vir jou ’n pad uit jou swaarkry gereed te maak. Hy staan reeds met oop arms en wag om jou te help. Hy is reeds besig om ’n beter toekoms vir jou oop te sluit. Jesus sê self in Luk. 18:7-8: “Sal God dan nie aan sy uitverkorenes wat dag en nag tot Hom roep, reg doen nie? Sal Hy hulle lank laat wag? Ek sê vir julle: Hy sal hulle help en gou ook!” Dis Sy belofte: Hy sal hulle help en gou ook. Dawid het ook daardie belofte geken en geglo: “In my nood roep ek na die Here, ja, ek roep om hulp na my God. In sy paleis hoor Hy my geroep. Ek roep na Hom om hulp en Hy luister na my.” (Ps. 18:7) “As die regverdiges om hulp roep, hoor die Here hulle en red Hy hulle uit al hulle benoudhede.” (Ps. 34:18) Is jy bereid om aan te hou bid en wag op die Here se hulp? Ek lees nou die dag dié aanhaling: “The function of prayer is not to influence God, but rather to change the nature of the one who prays.” Hoe waar is dit nie. As ons bid, dan verander óns! As ons bid groei ons hoop en voel ons meer positief. As ons bid en roep en pleit vir die Here se hulp, dan groei die geloof in jou hart dat Hy sal opdaag om jou te help. As jy bid, dan weet jy die saak is oorgegee aan die Almagtige, die Alomteenwoordige, Alwetende Helper en neem vrede oor in jou hart. As jy bid erken jy dat jy nie jouself kan red of jouself kan help nie, dan gee jy alles oor aan die Hoër Hand van God. As jy gebid het, sal nie meer so paniekerig voel nie en sal jou gemoed stil raak en jou gedagtes gerusgestel word. “’n Mens moet altyd aanhou bid sonder om moedeloos te word.” (Luk. 18:1) ~ Wilna Botha, 04/11/2021
“Wat is die mens dan dat U aan hom dink, die mensekind dat U na hom omsien?” (Ps. 8:5) Het jy ook al soos Dawid hier in Ps. 8 gewonder hoekom God met die mens, wat kleiner as die kleinste spikkeltjie in die heelal is, moeite doen? Hoe kan Hy sóveel liefde hê vir hierdie sondige, ongehoorsame, verdorwe wese wat net sy eie belang soek, wat sy eie pad wil kies, wat sal eet van die verbode vrug, wat sy rug op God sal draai, wat agter ’n afgod sal aanhardloop? Het jy ook al, soos ek en soos Dawid, gevoel of jy niks meer as ’n wurm is nie, sonder aansien, sonder ’n plek in die samelewing? “Maar ek is ’n wurm, nie ’n mens nie. Ek word deur die mense bespot en deur die volk verag.” (Ps. 22:7) Of soos daai een vriend van Job wat die mens met ’n wurm en ’n ruspe vergelyk? (Job 25:6) Moenie só oor jouself dink nie, vriend. God het ons geskep, spesiaal met sy hande gevorm en lewensasem in ons ingeblaas. Sý handewerk kan nooit gering geag word nie, Sý asem sal nooit vermors wees nie. God het gekyk na die mens wat Hy gemaak het en gesê: dit is báie goed (Gen. 1:31) Dit is báie goed, want dit is na God se beeld gemaak. Jy is een soos Hy. Hoe jy ook al vandag jouself sien, hoe swak en verlore en opstandig jy ook al is, kyk God steeds na jou met dié woorde op sy lippe: dit wat Ek gemaak het, is baie goed. Nee, sien jouself as die kroon van sy skepping, die appel van sy oog. Kyk vanaand weer op na die maan en die sterre, die werk van God se vingers en dan na jouself, na die kroon van aansien een eer waarmee die Ewige, Liefdevolle God jóú gekroon het. ~ Wilna Botha, 09/11/2021
“Hoe kan ’n mens gebore word as hy al ’n ou man is? Hy kan tog nie ’n tweede keer in sy moeder se skoot kom en gebore word nie?” (Joh 3:4) Nikodemus kom in die nag na Jesus toe om oor geestelike dinge met Hom te praat. Hy is beïndruk met die wonderwerke wat hy Jesus sien doen het. Jesus sê egter hy moet weer gebore word om gered te wees, om werklike die koninkryk van God te sien. Maar Nikodemus probeer dit fisies verstaan en dit maak nie vir hom sin dat ’n ou man, soos hyself, weer gebore kan word nie. Jesus praat egter van ’n tweede geboorte, ’n geestelike geboorte, die begin van ’n heeltemal nuwe mens, die wegdraai van 'n ou lewe na ’n nuwe geestelike pad, ’n oomblik van keuse om Jesus voluit te volg, ’n lewe wat nie in die dood sal eindig soos ’n natuurlike, menslike lewe nie. Jesus praat nie van ’n geboorte wat gesien kan word nie, Hy praat van ’n onsigbare geboorte wat uitloop op ’n nuwe lewe wat wel gesien kan word. Die natuurlike geboorte word deur ’n mens bewerk, maar die geestelike geboorte word deur die Gees bewerk. Die natuurlike mens ontvang ’n nuwe geestelike hart en begin ’n nuwe geestelike lewe – dis hoe ’n “ou” mens weer gebore kan word. Die wedergeboorte, net soos die fisiese geboorte van ’n mens, is net die begin van ’n nuwe lewe en nooit die einddoel nie. “Maar hoe is dit moontlik?” was Nikodemus se volgende vraag en baie keer is dit ons vraag ook wanneer ons die geestelike dinge met ons beperkte, fisiese kennis probeer verstaan en met ons fisiese oë wil sien en met ons menslike emosies wil voel. Uit God gebore, van bo gebore, uit die Gees gebore is frases wat Jesus in Joh. 3 gebruik. Dís hoe dit moontlik is om weer gebore te word. “Elkeen wat glo dat Jesus die Christus is, is uit God gebore”(1 Joh. 5:1 – BDV) ~ Wilna Botha, 11/11/2021
“Hoe lank nog Here?” Hierdie vraag is die opskrif by Ps. 13. Ek dink naas “hoekom Here?”, is hierdie seker dié vraag wat die Here die meeste van sy kinders af hoor. Hoe lank gaan hierdie swaarkry nog aanhou? Hoe lank gaan ek nog ly? Hoe lank gaan ek nog treur? Hoe lank gaan my geliefde nog in hierdie verskriklike pyn verkeer? Hoe lank gaan ek nog werkloos wees? Hoe lank gaan my familie my nog vermy? Hoe lank nog voordat ek weer my geliefdes kan sien? Hoe lank nog voordat mense my onskuld in hierdie saak sal besef? Hoe lank nog voordat daar vir ons uitkoms gaan wees? En deesdae hoor mens ook: hoe lank nog voordat hierdie virus vernietig gaan wees, voordat alle inperkings opgehef gaan word, voordat ons weer ’n normale lewe kan hê? Ai, ek dink jy ken dit. Miskien sê jy nie jou hoe-lank-nog’s hardop nie, miskien kla jy nie prontuit by die Here nie, maar as jy in jou binneste sug, dan kom die vraag dalk ook by jou op: hoe lank nog, Here? Ek wens ons het reguit antwoorde gehad. Ek wens partykeer die Here kan net vir ons wys hoe lank nog, want as ons weet hoe lank ’n moeilike tyd nog gaan voortduur, kan dit dalk bietjie makliker wees om deur te druk en voort te beur tot die einde daar is, nie waar nie? Ons weet egter nie hoe lank nog nie en Dawid het ook nie geweet nie. Kyk sy hoe-lank-nog-vrae in Ps. 16: hoe lank gaan U my nog bly vergeet? Hoe lank gaan U nog van my af weg kyk? Hoe lank moet ek nog my eie planne maak? Hoe lank moet ek nog my dae met kommer deurbring? Hoe lank sal die vyand my nog oorheers? “Hoe lank gaan my probleme my nog teen die planke vasdruk?” (Ps. 13:3, Die Boodskap) As ek verder lees in Ps. 13 leer ek by Dawid hoe om die hoe-lank-nog te hanteer. Nadat hy sy vrae gevra het, roep Hy die Here aan en vra hy die Here se hulp in sy krisis. “Help my tog in my krisis, Here my God; maak my weer gelukkig.” (Ps. 13:4, Die Boodskap) Hy weet en bely dat sy hulp net van die Here af gaan kom. Hy erken dat Hy God en Here van sy lewe is. Hy weet die Here gaan hom deurdra en hom weer sterk maak. “Gee my tog nuwe lewenskrag”, pleit hy in vers 4. Hierna raak hy rustig, vul sy hart met positiewe gedagtes, sien hy kans om op te staan en voort te gaan, fokus hy op die Here se liefde en goedheid: “Maar ek weet: op U liefde kan ek staatmaak. In my binneste borrel dit van vreugde omdat U my uit my moeilikheid help. Ek sal die Here se Naam met vreugde grootmaak omdat Hy so goed is vir my!” (Ps. 16: 6) Die krisis is nie verby nie, die antwoord is nog nie daar nie, maar vrede wat alle verstand te bowe gaan neem van hom besit. Nogtans sal ek in my Here jubel ... ~ Wilna Botha, 16/11/2021
“Meneer, gee U dan nie om dat ons vergaan nie?” (Mark. 4:38) Jesus en sy dissipels beland in ’n hewige storm op die meer. Die dissipels raak erg benoud en vreesbevange. Hulle het mos niks te vrees nie, want Jesus is by hulle, of hoe? Maar Jesus lê en slaap! Dis so amper asof hulle Hom verwyt dat Hy slaap terwyl hulle besig is om heen en weer geslinger te word en alreeds begin sink – gee U dan nie om dat ons vergaan nie? Ken jý ook hierdie gevoel, dat Jesus nie ag gee op jou swaarkry en jou vrese nie. Dat Hy nie weet of nie omgee oor die storms wat rondom jou losgebars het nie? Dat Hy anderpad kyk, afwesig is, doof is, laat is, aan die slaap is en nie sien waardeur jy gaan nie? ’n Entjie vêrder in Markus lees ons van nog ’n bootrit wat nie na wense verloop het vir die dissipels nie. (Mark. 6:45-51) Daar was ’n sterk wind teen hulle en hulle het gesukkel om te roei en vooruit te gaan. Waar was Jesus dan dié keer? Hy was besig om te bid én Hy het gesien dat hulle swaar roei. Hulle het dit nie besef nie, maar Hy was bewus van hulle gestoei teen die wind. Dit het vir hulle gevoel of hulle nie vordering maak deur hulle probleem nie, maar Jesus het geweet dat daar uitkoms aan die kom is. Hy was egter nie dadelik daar om hulle te help en te red nie. Hy het eers die volgende môre na hulle toe aangeloop gekom op die water en nadat Hy by hulle in die skuit geklim het, het die wind gaan lê. Hulle het dus die hele nag geworstel teen die wind. Ongelukkig weet ons dat dit dikwels in die lewe ook só gaan. Jesus haal ons nie noodwendig onmiddellik uit ons moeilike omstandighede uit nie. Hy kom nie noodwendig dadelik as daar ’n probleem is nie. Hy spreek nie noodwendig die storms en die wind dadelik aan nie. Hy is egter dáár. Hy sien. Hy weet. Hy bid. En op die regte tyd sal Hy ons kom uitred, kom verlos, kom help, kom troos. Waarmee is jy besig terwyl jy wag op sy hulp? Verwyt jy hom dalk? Kry vrees en angs dalk die oorhand? Verloor jy dalk alle moed en hoop op hulp? Of hou jy aan om te roei, beur jy geduldig voort, doen jy wat jý moet doen totdat die Here opdaag met ’n wonderwerk in jou lewe? “Jy sal niks oorkom nie. God pas jou op. Hy sal nie aan die slaap raak as Hy jou moet oppas nie. Hy pas al sy kinders op. Daarom sal Hy nie vergeet om jou te help nie. Die Here is jou oppasser. Hy sal altyd by jou wees. Niks of niemand kan jou kwaad aandoen nie, al is hy hoe sterk. God pas jou elke dag op teen allerhande moeilikhede en probleme, Hy sal jou lewe mooi oppas. Die Here sal jou oppas waar jy ook al is: by die huis, by die werk of miskien êrens op pad. Hy sal jou altyd help, nou en in die toekoms.” (Ps. 121, Die Boodskap) ~ Wilna Botha, 18/11/2021
“Wie kan ons van die liefde van Christus skei?” So vra Paulus vir ons in Rom 8:35. Hy vra nie die vraag omdat hy nie antwoord ken nie. Hy vra dit sodat jy moet dink wat jou persoonlike antwoord sal wees. En ons weet die antwoord is mos eintlik voor die hand liggend, nè – daar kan tog nie iets of iemand wees wat die Here se liefde en genade vir sy kinders kan keer nie, wat dit kan uitvee nie, wat dit kan vernietig nie. Niks kan jou uit sy hand ruk nie, sê  Joh. 10:28 ook. As ek dié vraag oordink dan laat dit my geloof in Jesus en my verwondering oor sy goedheid groei, dit maak my gemoed kalm, dit verdryf vrees en angs en kommer. Christus se liefde was nie net êrens in die verlede ter sprake nie, dis ’n liefde wat oomblik vir oomblik ’n realiteit vir ons behoort te wees. Die vraag gaan vêrder as dit ons vra om te oordink of enige van dié lysie van dinge Christus se liefde kan beïnvloed of bepaal: swaarkry, probleme, vervolging, hongerpyne, ’n tekort aan klere, gevare of geweld. Sien jy ook raak dat Christus se liefde nie altyd hierdie swaarkry-dinge gaan keer nie, dit gaan net nooit, maar nooit bepaal hoe lief Hy jou het nie. Ons moet nie sy liefde meet aan die gebrek aan swaarkry nie, maar aan die vrede en vreugde wat ons het om te besef Hy stap elke tree van die swaarkry saam met jou. God het nie net lief nie, Hy ís liefde – daarom kan niks dit beïnvloed nie. Kyk net hoe mooi sê die Passion Translation: “Troubles, pressures, and problems are unable to come between us and heaven’s love. What about persecutions, deprivations, dangers, and death threats? No, for they are all impotent to hinder omnipotent love.” Impotent to hinder omnipotent love! “Hiervan is ek oortuig: geen dood of lewe of engele of magte of teenswoordige of toekomstige dinge of kragte of hoogte of diepte of enigiets anders in die skepping kan ons van die liefde van God skei nie.” (Rom 8:38-39) ~ Wilna Botha, 23/11/2021
“Wat moet ek doen om gered te word?” (Hand 16:30) So vra die tronkbewaarder vir Paulus en Silas. Dié twee was in die tronk gegooi en die bewaarder het die opdrag gekry om hulle streng te bewaak. Maar nadat hulle teen middernag gebid en lofliedere gesing het, was daar ’n aardbewing wat die tronkdeure laat oopgaan en al die gevangenes se boeie laat loskom het. Die tronkbewaarder het gewéét dat hy iets groot beleef het en dat daar iets in sy lewe kortkom. Hy het besef dat hy hulp en redding nodig het en dat Paulus-hulle die antwoord het. Daarom val hy op sy knieë en vra: wat moet ek doen om gered te word? Die eenvoudige, reguit antwoord van Paulus was: Glo in die Here Jesus en jy sal gered word. Glo in die Here Jesus en jy sal sy kind genoem word, jou sondes sal vergewe word, jy sal ’n nuwe mens word, jou lewe sal ’n nuwe rigting inslaan, jy sal die ewige lewe ontvang. Glo. Dis al. Dis genoeg! In Mark 10:17 lees ons van nóg iemand wat op sy knieë neergeval het met dieselfde vraag: “Wat moet ek doen om die ewige lewe te verkry?” Dis die ryk jongman wat só vir Jesus vra. Hy was heel tevrede met sy lewe en al die goeie dade wat hy alreeds gedoen het en al die reëls en wette wat hy so mooi getrou nagekom het. Mens kry die idee dat hy nie eintlik vir Jesus in sy lewe nodig het nie, hy soek net nóg ’n regmerkie om seker te maak hy is oukei. In teenstelling met die antwoord wat Paulus-hulle gegee het, sê  Jesus vir dié jong man om al sy goed te verkoop en die geld onder die armes te verdeel en dan terug te kom om Jesus te volg. Jesus het geweet dat dié ou se rykdom tussen hom en die Here staan en dat dít hom sou keer om Jesus te volg. Die ryk jongman was nie bereid om afstand te doen van sy besittings nie en het bedroef weggegaan, sê  die Bybel. Ek dink nou sommer ook aan die Fariseër en die tollenaar, van Luk. 18:9-14, wat gaan bid het in die tempel. Die Fariseër het by die Here gespog oor alles wat hy reg doen. Hy het glad nie besef hy het redding nodig nie. Die tollenaar daarenteen kon net bedroef op sy bors slaan en pleit: O God, wees my, sondaar, genadig. Hy het geweet hy kan nie homself red nie, hy het erken dat hy ’n Redder en Verlosser nodig het. Net soos die moordenaar wat daar langs Jesus aan die kruis gehang het en berouvol gesê het: “Jesus, dink aan my wanneer U in u koninkryk kom.” Jesus antwoord hom: “Ek verseker jou: Vandag sal jy saam met My in die paradys wees.” (Luk. 23:42-43) Ek verseker jou! Glo en jy sal gered word. “So sal dit dan wees: elkeen wat die Naam van die Here aanroep, sal gered word.” (Hand 2:21) Weet jy wat om te doen om gered te word? ~ Wilna Botha, 01/12/2021
“Here, wie is werd om by U te mag wees?” (Ps. 15:1) Het jy ook al hierdie vraag gevra, of gedink? Dalk oor jouself of dalk oor iemand anders... Dalk het jy ook al met minagting na jouself of iemand anders gekyk en gewonder hoe kan iemand só onheilig, iemand só sondig en verrot in die Allerhoogste, Allerheiligste God se teenwoordigheid kom. Kyk wat sê Ps 15: “Here, wie is werd om by U te mag wees? Wie mag in u huis instap, daar waar U spesiaal teenwoordig is? Iemand wat so optree dat U heeltemal tevrede is met wat hy doen, mag daar kom; ja, hy wat doen wat U wil hê.” En dan word die lysie opgenoem: iemand wat nie skinder nie, nie sy vriend in die rug steek nie, wat nie dinge sê wat iemand anders seer maak nie, wat sy woord hou al kos dit hom duur, wat nie onnodig en onregverdig geld maak uit ander nie, wat hom nie laat omkoop om verkeerde dinge te doen nie. Geen wonder die skrifgeleerdes en Fariseërs was só ontsteld toe Jesus saam met ’n tollenaar geëet het, en met die Samaritaanse vrou by die put gepraat het en met prostitute en vissermanne omgegaan het nie. Geen wonder dat ons ook dikwels na daai lysie kyk en voel ons is nie goed genoeg om in die Here se teenwoordigheid te kom nie. Wie kan per slot van sake daai lysie ten volle aftik? Niemand nie. Kyk, Rom 3:23 sê: “Almal het gesondig en het nie deel aan die heerlikheid van God nie.” En 1 Joh. 1:8 sê as ons beweer ons het nie sonde nie, dan is die waarheid nie in ons nie – so selfs dít is ’n sonde! Here, wie is dan werd om by U te mag wees? Dié een wat silwerskoon gewas is deur die bloed van die Lam aan die kruis. Dié een wie se sonde aan die kruis vasgespyker is. Dié een wat sy saak met die Here uitgemaak het en nie meer skarlakenrooi van sonde is nie, maar wit geword het soos sneeu. (Jes. 1:18) Dié een wat hierdie Kersfees die Verlosser van die wêreld raaksien in die krip, wat beleef dat die Allerhoogste mens geword het en by ons kom intrek het, wat die blye tyding hoor dat die Seun wat gebore is Immanuel genoem word, God by ons.  Hy het na óns toe gekom! Dis goeie nuus wat vir ons elkeen bedoel is. Ons ís werd om by Hom te mag wees. “Laat ons dan tot God nader met ’n opregte hart en met volle geloofsekerheid. Ons harte is immers gereinig van ’n skuldige gewete en ons liggame is gewas met skoon water.” (Heb. 10:22) ~ Wilna Botha, 02/12/2021

Hoe is so iets moontlik? Ek het dié vraag al so baie kere gevra. In die alledaagse lewe sal ek dalk vra: Hoe is dit moontlik dat daar so baie vuil wasgoed is? Hoe is dit moontlik dat die koskas al weer leeg is? Hoe is dit moontlik dat die sokkie se maat verdwyn het? Hoe is dit moontlik dat daar al weer beurtkrag is? En so kan ek aangaan. Of op ’n dieper vlak sal ek dalk vra: Hoe is dit moontlik dat party mense so swaar moet kry, dat ou mense so moet sukkel, dat goeie mense so baie teenspoed beleef terwyl ander net maanskyn en rose het? Hoe is dit moontlik dat daai vriendin se kanker weer terug is, dat daar al weer ’n nuwe virus-variant is, dat die infeksie getalle daagliks sulke groot spronge maak? En so kan ek aangaan. Of op geestelike vlak sal ek dalk vra: Hoe is dit moontlik dat die Here my lief het, my sonde vergewe, my aanvaar ten spyte van my foute? Hoe is dit moontlik dat Christene hoopvol en moedig kan bly en kans sien vir enige moeilike situasie? Hoe is dit moontlik dat mense hulle tyd en geld en goed beskikbaar stel om ander te help? En so kan ek aangaan. “Hoe is so iets moontlik?” is ’n vraag wat Maria in Lukas 1:34 vra. Maria, wat so pas gehoor het dat sy swanger is en vir Jesus in die wêreld gaan bring, Jesus, die Lig en Verlosser van die wêreld, die Seun van God. Maria wat so pas gehoor het dat God genade aan haar bewys, dat die Heilige Gees oor haar gaan kom, dat die krag van die Allerhoogste lewe in haar gaan wek (lees Luk. 1:34-37) Maria, wat die antwoord kry: “Niks is vir God onmoontlik nie.” (Luk. 1:37) Hierdie is as’t ware ’n Kersfees-vraag: Hoe is so iets moontlik? Hoe is dit moontlik dat die Skepper ’n mens word? Hoe is dit moontlik dat God sy troon en sy kroon prysgee en onder ons kom woon, die gestalte van ’n slaaf aanneem en aan mense gelyk word? (Lees Fil. 2:5-8) Hoe is dit moontlik dat die Koning van die heelal ’n swak baba word wat honger word, wat huil, wat verwerp en gespot word en wat moet ly en aan ’n kruis sterf?  Hoe is dit moontlik dat dít God se plan is, sodat ek en jy nuwe, skoon, verloste mense kan word, sodat ek en jy in ’n nuwe verhouding met die Here kan staan, sodat ek en jy die ewige lewe kan hê? Dink daaraan hierdie Kersfees: niks is vir God onmoontlik nie! ~ Wilna Botha, 07/12/2021
“Waar is Hy wat as koning van die Jode gebore is?” (Matt. 2:2) Waar is Hy? Dit is nogal ’n vraag om te oordink in hierdie Kersfeestyd. Lê Hy nog net daar in die krip of is Hy ook in jou hart gebore? Is Hy net in ’n prentjie op ’n Kerskaartjie of het Hy ’n lewende werklikheid vir jou geword? Sien jy Hom nog net as ’n baba wat in doeke toegedraai in ’n voerbak lê, of het jy al die Koning persoonlik ontmoet as die Wonderbare, Raadsman, Magtige God, Ewige Vader, Vredevors, soos daar in Jes. 9:5 van Hom gepraat word? En as jy hierdie Kersfees vra: waar is Hy? Soek jy Hom, soos die sterrekykers, om hulde te bewys aan Hom? Soek jy Hom om voor Hom te buig en jou heel beste geskenke van goud, wierook en mirre voor Hom neer te lê?  Om jou lewe, jou dade, jou liefde, jou lofbetuigings vir Hom te bring? Of wil jy, soos Herodes weet waar Hy is, sodat jy van Hom ontslae kan raak, Hom finaal uit jou lewe kan uitskuif? “Waar is Hy wat as koning van die Jode gebore is? Ons het sy ster sien opkom en ons het gekom om aan Hom hulde te bewys.” (Matt. 2:2) As jy hierdie Kersfees wil weet waar Jesus is, sal jy Hom beslis in die kerk vind, waar Christene bymekaar is, of daar waar Kersliedere gesing word, of waar die Kersverhaal vertel word. Ek hoop jy sal Hom ook vind waar jy saam met jou geliefdes eet en terugdink aan die Here se versorging en seëninge wat julle beleef het. Ek hoop jy sal Hom ook vind in die dankbare hart van iemand aan wie jy ’n liefdesdaad bewys, aan wie jy spesiale aandag gee, vir wie jy iets van jouself en goed weggee – ongevraag en onverdiend. “Waar is Hy wat as koning van die Jode gebore is?” Mag Hy Kersdag en elke dag deel wees van jou lewe. ~ Wilna Botha, 09/12/2021
“Elke ding het sy tyd en sy manier. Daar is baie gevare wat die mens bedreig. Hy weet nie wat sal gebeur nie. Wie kan vir hom sê hoe dit sal wees?” (Pred. 8:6-7) Willem skilder so af en toe ’n prentjie. Hierdie skilderbordjie het hy so rukkie gelede gekoop – staander en al. Dié staan nou nog die hele tyd op ons eetkamerkas – wit en skoon en kaal. Met die oorgang na die nuwe jaar, kyk ek so na die bordjie en dink: dis mos nou presies soos die jaar voor ons lê: wit en skoon en kaal, niks daarop geskryf nie, niks ingekleur nie, geen prentjie nie, geen verfmerkie nie en ek wonder: hoe sal die lewens-skildery lyk oor ’n paar weke, maande en teen die einde van die jaar? Sal dit ’n suksesvolle prentjie wees, een met mooi kleure wat saamsmelt in iets sinvol, een wat uitwerk soos wat dit aan die begin beplan is, een wat met trots uitgestal kan word? Of sal die verf dalk êrens langs die pad smeer, of sal die prentjie dalk ’n flop wees? Willem word baie keer kwaad vir sy skildery, want hy sê sy hand doen nie wat sy kop vir hom sê nie. Dan verf hy stukke van die skildery weer toe met die agtergrondkleur en begin weer oor. Partykeer hou hy aanvanklik nie van sy skildery nie, maar as dit so rukkie teen die muur gehang het, dan begin dit op mens “groei” en later sien jy nie meer die foutjies raak nie, net die mooi kunswerk. Dalk kan jou skildery dié jaar sulke slegte draai maak, dat jy dit eers weer sal moet toeverf en oorverf voordat die prentjie vorm aanneem. Dalk kan dié jaar se prentjie lig en vrolik wees met perfekte verhoudinge en volmaakte perspektiewe. Dalk kan dié jaar se prentjie donker en somber uitdraai. Wie kan vir ons sê hoe dit sal wees? – soos die Prediker vra. Ek kan vir jou sê dat sekere van die verfhale op jou jaar se skildery gaan beslis mooi uitkom, oor party gaan jy spyt wees as hulle jou skildery bederf, oor ander gaan jy dalk nie beheer hê nie. Sommige kleure gaan só mooi saamsmelt, ander gaan te donker of te uitgewas lyk. Dis nou maar die lewe. Wie kan vooruit weet hoe die skildery gaan wees? Al wat ek maar net besef het, is dat ek nie self moet probeer skilder aan my jaar se prentjie nie. My hand gaan nie doen wat my kop vir hom sê nie. Ek moet dit liewer oorlaat aan ’n Meesterskilder wat die toekoms ken, wat die uitkoms sal bepaal, wat alles ten goede sal laat meewerk, wat saam met my deur die dal van doodskaduwee sal stap, wat my trane sal afdroog, wat my sal sterk maak as ek swak is, wat die lig aan die einde van die tonnel sal aansteek, wat ’n pad in die woestyn sal maak, wat die storms sal stilmaak, wat al die laste en bekommernisse op Hom sal neem, wat elke dag weer nuwe kanse en nuwe genade sal skenk. Ek sien uit om my skildery te sien op 31 Desember 2022! ~ Wilna Botha, 11/01/2022
“Gaan dien julle God, die Here! Maar wie gaan almal saam?” (Eks 10:8) Hier teen die agtste plaag wat die Egiptenaars tref, gee die farao amper in. Hy sê vir Moses en Aäron hulle kan maar gaan om die Here te gaan dien. Wie gaan almal saam? wil hy weet. “Ons gaan almal, met ons jong manne en ons ou manne, met ons seuns en ons dogters, met ons kleinvee en ons grootvee, want ons moet vir die Here ’n fees gaan hou.” (Eks 10:9) Ek het bietjie hieroor gewonder: as ek en jy die uitnodiging kry: gaan dien julle God – wie gaan almal saam? Sal ons hele gesin, ons wyer familie aanmeld? Sal ons werksmense daar wees? Sal ons vriende saamgaan? Dalk sal party ’n paar sommetjies maak en besluit die prys om die Here te dien is net te groot; daar is net té  veel wat opgeoffer moet word. “As iemand na My toe kom, kan hy nie my dissipel wees nie tensy hy afstand doen van sy eie vader en moeder en vrou en kinders en broers en susters, ja, selfs van sy eie lewe. Iemand wat nie sy eie kruis dra en agter My aankom nie, kan nie my dissipel wees nie.” (Luk. 14:26-27) Dís die prys om Jesus te volg – wie is bereid om dit te doen? Dalk sal party nie kans sien om troetel sondetjies en slegte gewoontes te laat vaar nie. Dalk sal party te besig wees met werk en geldmaak en eie selfsugtige dinge dat hulle nie tyd sal wil afstaan om aan die Here te wy nie. Dalk sal party eers iets anders wil gaan afhandel, soos dié in Luk. 9:57-62 wat eers familie wil gaan groet, eers sy pa wil gaan begrawe voordat hy vir Jesus volg. “As jy een van my volgelinge wil wees, moet jy al die ander dinge in jou lewe tweede stel”, sê  Jesus in Luk. 9:62. Wie gaan almal saam, of sien ek nie kans vir die opoffering nie? Wie gaan almal saam, of het ek ’n verskoning? Wie gaan almal saam? “Wat my en my gesin betref, ons het ons keuse klaar gemaak, ons gaan die Here dien.” (Jos. 25:15)  ~ Wilna Botha, 13/01/2022
“Wat kry die mens vir die werk waarmee hy hom vermoei?” (Pred. 3:9) Dis nogal ’n vraag waarmee die Prediker homself besig gehou het! Vir wie sloof ek my af? Alles kom tot niks, dis net ’n gejaag na wind. Só redeneer hy. En ek ook. Dikwels. Dis mos veral so aan die begin van ’n nuwe jaar dat mens weer bietjie dink wat jy verwag van jou werkslewe en hoe jy dalk die werklas bietjie kan beheer, meer georganiseerd kan werk, beter beplan, prioriteite herrangskik, dalk bietjie briek aandraai, ens. Of dalk by die baas gaan aanspraak maak op ’n verhoging of aanpassing van jou pligte. Of dalk sommer bedank en iets nuuts aanpak. Dalk voel jy ook so negatief dat jy wil vra: wat kry die mens vir die werk waarmee hy hom vermoei? Ek het maar net weer besef: werk moet ons werk. Die Bybel sê mos in 2 Tess. 3:10 as jy nie werk nie, moet (en kan) jy nie eet nie. Ons moet werk om te oorleef. Ons moet werk omdat dit God se opdrag aan ons is. Ja, dis nie ’n straf soos baie mense dink nie. Om te werk (die aarde te bewoon en bewerk en daaroor te heers, soos Gen. 1:28 sê) was God se opdrag nog voor die sondeval. Die gevolg van die sondeval was net dat ons nou met bietjie meer sweet en gesukkel en swaarkry ons werk sal doen. “... net deur harde werk sal jy kan eet.” (Gen. 3:19) Dit beteken sekerlik nie dat ons nie ons werk kan geniet nie. Ek dink as ons vrede gemaak het met die feit dat ons móét werk en dat dit nie altyd maklik gaan wees nie, kan ons dalk met bietjie meer lus en vreugde werk. Dan kan ons werk asof ons dit vir die Here doen en nie vir mense nie, dan kan ons werk tot sy eer, soos die Bybel ons elders aanspoor. Dan kan ons ons werk as ’n seën en nie ’n las sien nie. “...doen julle werk met lus, soos vir die Here en nie vir mense nie.” (Ef. 6:7) Woon en werk rustig voort, sê  Ps. 37:3 en dís wat ek as my motto wil aanneem. “God laat die mens sy deel ontvang en sy werk met vreugde doen. Dit is ’n gawe van God.” (Pred. 5:18) Om jou werk met vreugde te doen, is ’n gawe van God, iets wat Hy in sy genade vir jou kan en sal gee! Vra dit van Hom en dank Hom daarvoor! ~ Wilna Botha, 18/01/2022

“Maar jy, wie is jy om regter te speel oor jou naaste?” (Jak 4:12) Dis nogal ’n tawwe vraag wat Jakobus (en die Here!) vandag vir ons vra. Wie is ek om te oordeel of te beoordeel? Wie is ek om te besluit wat reg en verkeerd in iemand anders se situasie is? Wie is ek om te sê wie is goed en wie is sleg? As mens terugkyk na die vorige vers in Jakobus praat hy van kwaadpraat oor mekaar, van skinder, van slegsê en slegpraat en slegmaak. Wie is ek nou eintlik om enige iets oor enige iemand anders te sê? Ja, ek is skuldig. Ek oordeel. Ek sien dikwels net die slegte raak. En ek bly nie stil daaroor nie! Ek kyk na die uiterlike, ek kyk na die foute, die mislukkings, ek kyk na die verskille en dan sit ek iemand in ’n boksie daarvolgens.  Ek is krities, ek is uitgesproke, ek “label” mense. Ek maak afleidings, ek is nie objektief nie, ek is nie verdraagsaam nie, ek kyk nie na die groter prentjie en die agtergrond en die paadjie wat my naaste dalk al moes stap nie. Ek het hierdie aanhaling gelees wat my sterk aanspreek: “Don’t judge my path if you haven’t walked my journey.” Dis natuurlik ook glad nie lekker as die bordjies verhang en jy aan die ontvangkant van iemand anders se oordeel is nie, nè! Dit maak mos seer as iemand jou beoordeel sonder dat hulle jou storie en jou agtergrond ken, nie waar nie? Nou hoekom doen ons dit dan aan iemand anders? Die “Urban Dictionary” sê by “judgemental”: “A way of making oneself feel better, by hurting others. Usually caused by closed mindedness, and a lack of manners.” Nee! Ons kan en mag nie so wees nie. Kom ons wees meer verdraagsaam en toon groter begrip en genade aan mense wat anders lyk, anders dink en anders optree as ons. Kom ons bly stil as ons nie die hele agtergrond ken nie. Kom ons probeer om onsself in die ander een se skoene te plaas en so paar treë saam op sy journey te stap. Jesus sê in Joh. 7:24: “Moenie op die oog af oordeel nie, oordeel regverdig.”  ~ Wilna Botha 20/01/2022
“Wie sien sy eie dwalinge raak?” (Ps. 19:13) Dawid is bang hy sien nie sy eie tekortkominge raak nie. Hy is bekommerd dat hy dalk foute en sondes begaan het waarvan hy nie bewus is nie. Hy vra dat die Here hom nie moet straf vir dinge wat hy onwetend gedoen het nie. Kyk, ons weet Dawid het ’n paar groot foute begaan. Aanvanklik wou hy voorgee dat hy niks verkeerd gedoen het nie, hy wou dit toesmeer en anderpad kyk, maar sy skuldgevoelens het hom gepla en sy gewete het hom aangekla. So vertel hy in Ps. 32 hoedat sy liggaam uitgeteer het en sy kragte opgedroog het toe hy stilgebly het oor sy sonde. Die foute het hom ingehaal. Die skuld het hom vermoei. Die selfverwyt het hom depressief gemaak. Die ontkenning het by hom gespook. Totdat hy die alles voor die Here bely het en vergifnis ontvang het. Die Here se onvoorwaardelike vergifnis. So-ver-soos-die-ooste-van-die-weste vergifnis. Skarlakenrooi-na-wit-soos-wol vergifnis. “Barmhartig en genadig is die Here, lankmoedig en vol liefde. Hy sal ons ons sonde nie bly toereken en nie vir ewig toornig bly nie. Hy handel met ons nie volgens ons sondes nie, vergeld ons nie vir ons ongeregtighede nie ... so ver as die ooste van die weste af is, so ver verwyder Hy ons oortredinge van ons af.” – dis Dawid se loflied in Ps. 103:8-12. Ek sien vandag hierdie twee kante in my lewe: aan die een kant moet ek nie onbewus wees van verkeerde dinge in my lewe nie. Ek moenie afgestomp raak oor sondes nie. Selfs Paulus het in 1 Tim 1:15 na homself verwys as die grootste sondaar van almal; in Rom 7 vertel hy van die innerlike stryd tussen die wil om die goeie en regte dinge te doen teenoor die realiteit van struikeling. Ek sal ook vir ewig moet stry teen “klein” sondetjies en hulle nie wegredeneer nie. Ek moet en wil ’n rein lewe najaag. Aan die ander kant moet ek nie myself kasty oor mislukkings en misstappe nie.  Ek mag en sal Jesus se verlossing en versoening voortdurend aanvaar. Ek kan oor en oor en oor God se vergifnis ontvang. Ek kan en gaan leef as ’n vry mens sonder die las van skuldgevoelens wat aan my gedagtes en hart vreet. “Ek, ellendige mens! Wie sal my van hierdie doodsbestaan verlos? Aan God die dank! Hy doen dit deur Jesus Christus, ons Here.” (Rom 7:24) ~ Wilna Botha, 25/01/2022
“Ek kyk op na die berge: waarvandaan sal daar vir my hulp kom?” (Ps. 121:1) ’n Vraag, ’n versugting van iemand wat benoud is, wat verdwaal is, wat raad nodig het, wat nie weet wat die volgende stap is nie. Jy ken dalk daai gevoel – jy staar teen die plafon of ’n muur vas, jy staan voor ’n kruis, jy tuur in die verte, jy kyk na ’n hoogte of luister na die gedruis van die see en jy vra: waar sal ek hulp kry? Ek dink “die berge” waarna die Psalm verwys is seker Sionsberg wat algemeen bekend gestaan het as die blyplek van God, wat gekenmerk is as die plek waar God teenwoordig is, waar Jerusalem en die tempel was. Die skrywer soek seker nie sy hulp by die berge self of by die natuur of ’n skepping groter as hyself nie, hy kyk op na waar God teenwoordig is, na ’n plek waar hy hoop dat God sy uitroep sal hoor. Waar soek jý jou hulp as jy nie meer weet waarheen nie? By mense? By geld? By die kerk? By gebedskettings? Of by die Here self, dié Een wat alles gemaak het, dié Een wat alles weet, dié Een wat jou beskerm, dié Een wat jou nooit in die steek sal laat nie, dié Een wat nooit slaap nie, dié Een wat nie sal toelaat dat jy struikel nie, dié Een wat weer ’n uitkoms sal bewerk, dié Een wat sy hand na jou uitsteek om jou op te help, dié Een wat daar by jou teenwoordig is en nie êrens ver op ’n berg bly nie. Toe ek hierdie Psalm weer gelees het, het ek gedink daar is dalk ’n ander kant aan “ek kyk op na die berge”. Die skrywer (pelgrim) het dalk voor ’n hoë, onoorkomelike berg te staan gekom en gewonder hoe hy dié struikelblok gaan aanpak.  Moontlik het hy nie ’n antwoord by die berg gesoek nie, die berg was dalk juis sy probleem. Jy ken seker ook hierdie gevoel. ’n Opdraande, ’n moeilike pad, ’n kronkelpad, ’n donker pad en jy weet nie hoe om die pad aan te durf nie, jy sien nie ’n volgende vastrapplek om oor die berg voor jou te kom nie. Die berg van bekommernis, die berg van siekte, die berg van ’n operasie, die berg van werksoek, die berg van platsak wees – jy was al daar, of jy is nóú daar. Ons was so paar weke gelede in Clarens en het tot op die hoogste punt van daai berg (ek dink dis die Rooiberge) opgeklim wat so mooi uitkyk oor die dorp. As jy van onderaf kyk kan jy dalk dink dit gaan te moeilik wees, maar as jy begin stap, sien jy gou daar is ’n mooi gemerkte paadjie, hier en daar ’n klip vir jou neergesit as trappie, ’n riviertjie waar jy jou warm gesig kan afspoel of bietjie rus. As jy die pad-pyltjies bly volg, al lyk dit of dit nie die regte paadjie is nie, as jy aanhou en deurdruk, wanneer jy voel nou kan jy nie verder nie, dan is jy skielik bo en word jy beloon met die mooiste uitsig. Dán voel jy tevrede. Dán voel dit of jy die berg oorwin het. Dán kan jy dankbaar terugkyk na die hulp wat langs die pad was. Die Here sal jou nie alleen los voor jou berg nie. Hy sal ’n pad wys. Hy sal ’n vastrapplek gee. Hy sal jou dra as dit nodig is. Hy sal jou aanmoedig. Hy sal ’n rusplek en lafenis langs die pad verskaf. Hy sal jou lei tot by ’n mooi uitsig.  Vat sy hand en klim die steilte. Daar ís ’n pad oor die berg. Daar ís hulp by die Here. ~ Wilna Botha, 27/01/2022
“En wie is my naaste?” (Luk. 10:29) Ag ons het hierdie vraag ook al baie vir onsself en vir mekaar gevra, het ons nie? Die Bybel sê immers ons moet ons naaste liefhê, daarom wil ons weet of daar iemand is wat ons miskien kan uitsluit sonder om skuldig te voel. Gewoonlik as ek vra: wie is my naaste,  dan is dit omdat ek myself wil verontskuldig wanneer ek anderpad gekyk het, wanneer ek ’n weldaad aan iemand weerhou het, wanneer ek skuldig voel dat ek so selfsugtig is, wanneer ek gemaak het of ek nie die deurklokkie hoor lui het toe iemand my hulp gesoek het nie, wanneer ek nie lus is om my goed en my geld en my tyd met iemand anders te deel nie. Dan sê ek vir myself: nee wat, my naaste is my kinders, my broers en susters en familie en vriende, my naaste is my kerk se mense en dalk, dalk my bure. Dan sê ek vir myself: charity begins at home. En dis waar ek die streep wil trek. Ek dink dis wat die wetgeleerde in Luk. 10 ook gehoop het om te doen toe hy vir Jesus vra: En wie is my naaste? Jesus spel dit nie vir hom uit nie. Hy gee nie vir hom ’n reël of ’n resep nie. Hy vertel ’n storie van ’n man wat deur rowers geslaan en beroof is en kaal en halfdood langs die pad gelos is. Die Priester en die Leviet  wat die beseerde man gesien het, het anderpad gekyk (mens sou dít nie eintlik van hulle verwag het nie), maar die Samaritaan het moeite gedoen om hom te help (mens sou dít nie eintlik van hom verwag het nie). Hy het letterlik die ekstra myl geloop. Hy het sy eie program onderbreek, hy het sy tyd opgegee, hy het geld spandeer, hy het sy hande vuil gemaak, hy het sy vervoer beskikbaar gestel, hy het omgegee. Nou vra Jesus: “Watter van hierdie drie is volgens jou die naaste van hom wat onder die rowers verval het?” (Luk. 10:36) Die skrifgeleerde het die antwoord geken. Ek en jy ken ook die antwoord. Jesus verwag dat ons sélf die afleiding sal maak, vir ons sélf sal antwoord, sélf sal onderskei in elke situasie. “Die een wat medelye bewys het,” was die wetgeleerde se antwoord. Die een wat jammer gevoel het vir die man in nood, die een wat kon vereenselwig met die pyn van iemand anders, die een wat geweet het dit kon net sowel hy gewees het wat daar gelê het, die een wat geweet het dat Jesus sê: “Vir sovêr julle dit aan een van die geringste van hierdie broers gedoen het, het julle dit aan My gedoen.” (Matt. 25:40) Wie het jóú vandag nodig? – hy is jou naaste. ~ Wilna Botha, 01/02/2022
“As ’n mens sterf, sal hy weer lewe?” (Job 14:14) Job was gekonfronteer met die dood en met sy eie swaarkry en sterflikheid, daarom dat hy hieroor wonder. Dis nogal iets waaroor ek ook van tyd tot tyd wonder – is daar régtig ’n lewe na my aardse sterwe, is daar régtig ’n ewige lewe? Is dit nie maar die einde as ek hier my asem uitblaas nie? Al vra Job die vraag, ken hy die antwoord, nes ek ook tog wel die antwoord ken. Ek glo met my hele hart dat die hemel en ’n ewige lewe saam met die Here ’n werklikheid is! Ek weet nie wanneer laas ek dié verse in Job gelees het nie, maar ek kon eintlik nie glo hoe mooi Job dit sê nie (lees gerus vers 14 tot 17) Hy sê ás daar ’n lewe na die dood is, dan sou hy sy swaarkry kon uithou omdat hy sou weet dat daar eendag ’n nuwe lewe op hom wag. En hoe waar is dit nie. As niks anders jou kan troos of moed gee of laat vasbyt as jy, soos Job, op die ashoop sit nie, dan behoort hierdie gedagte jou deur te dra: die swaarkry van nou kan nie opweeg met die heerlikheid van dit wat wag nie. “Ek is daarvan oortuig dat die lyding wat ons nou moet verduur, nie opweeg teen die heerlikheid wat God vir ons in die toekoms sal laat aanbreek nie.” (Rom 8:18) Job sê ás daar ’n lewe na die dood is, sal daar ’n dag wees wat die Here hom sou roep, ’n dag wanneer hy van aangesig tot aangesig voor die Here sal staan. Hy sê as daar ’n lewe na die dood is, sal die Here elke tree wat hy gee tel, hy sal begaan wees oor sy doen en late. Hy sal omgee oor hom, omgee oor sy  pyn en ag gee op sy trane. Dit is wel so – ek het ervaring daarvan en dalk jy ook: “My ellende het nie ongemerk by U verbygegaan nie, U het op my trane gelet. In u boek staan hulle opgeteken.” (Ps. 56:9) Job sê as daar ’n lewe na die dood is, sal die Here nie ag gee op sy sonde nie. “Dan sou U my oortreding in ’n sak verseël en my sonde toemaak.”(Job 14:17) Ja, vriend en dís presies wat God is sy genade en liefde vir ons doen. Hy reken ons nie ons sondes toe nie. Hy vergewe. Die straf vir ons sondes het op Jesus afgekom. Jesus se bloed maak ons sonde toe. Ons is skoon gewas. Op die dag dat jy jou laaste asem uitblaas vat die Here jou hand en stap jy deur na die ewige lewe, na sy ewige teenwoordigheid, na volmaaktheid, na geen pyn en trane, geen seer en swaarkry, geen eensaamheid en verwerping nie. Hoe kan jy seker wees daarvan? Jy ken Joh. 3:16! Glo jy Joh. 3:16? “.... sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie, maar die ewige lewe sal hê.” Doen jy Joh. 3:36? “Wie in die Seun glo, het die ewige lewe” En het jy al Joh. 6:40 gelees? “Dit is die wil van my Vader: dat elkeen wat die Seun sien en in Hom glo, die ewige lewe sal hê; en Ek sal hom op die laaste dag uit die dood laat opstaan.” En Joh. 6:47? “Dit verseker Ek julle: Wie in My glo, het die ewige lewe.” Hoor vandag as Jesus Joh. 10:28 vir jou sê. Lees gerus jou eie naam in hierdie teks in: “Ek gee jou die ewige lewe en jy sal in alle ewigheid nooit verlore gaan nie. Niemand sal jou uit my hand ruk nie.” Ja Job, as ’n mens sterf sál hy weer lewe! Ja, my vriend, as jy sterf sál jy weer lewe!  ~ Wilna Botha, 03/02/2022
“Elia het voor die hele volk gaan staan en gesê: ‘Hoe lank hou julle aan met hink op twee gedagtes?’”(1 Kon 18:21) Sonder om na die konteks van dié vraag van Elia te kyk of sonder om  geestelik hieroor te dink, weet ek dat ek nogal baie kere so hink op twee gedagtes. Besluiteloosheid! Draadsit! Moet ek, of moet ek nie? Watter een moet ek kies? Is dit verkeerd of nie? Moet ek help of moet ek nie? Moet ek gaan of moet ek bly? Moet ek ja of nee sê? Moet ek praat of moet ek stilbly? Hoeveel kere op ’n dag moet mens nie keuses maak nie! Dikwels moet jy heel vinnig besluit. Baie kere moet jy kies sonder om álles oor die saak te weet. Soms moet mens nóú ’n besluit maak oor iets wat ver in die toekoms lê.  En dan, ongelukkig, besef mens eers later jy het verkeerd gekies, verkeerde besluit geneem. Vir myself wil ek sê: maak jou besluit, hou daarby en pluk die aangename vrugte of dra die gevolge. Toe Elia die volk gevra het: hoe lank hou julle aan met hink op twee gedagtes, was die keuse of hulle Baäl of die Here gaan kies: “As die Here God is, volg Hóm; maar as dit Baäl is, volg hóm.” Hy vra hulle om te kies en by hulle keuse te hou. As hulle nie sekerheid in hulle hart het oor wie God is nie, gaan hulle nie kan kies nie en gaan hulle nie toegewyd en oorgegee aan die Here wees as hulle Hom kies nie. Anders as in Jos. 24, waar Josua die volk voor ’n soortgelyke keuse gestel het, en hulle onomwonde gesê het: “ons sal die Here dien. Hy is ons God” (Jos. 24:18), kan hulle nie nou met oorgawe kies nie. Om die waarheid te sê, hulle het hom glad nie geantwoord nie. Hulle wou dalk eers sien waar lê die grootste voordeel vir hulleself, of wat eis die minste inspanning en opoffering van hulle. Ek het hierdie aanhaling eenmaal gelees: “There are always two choices. Two paths to take, one is easy and its only reward is that it’s easy.” En jy? Hink jy op twee gedagtes? Bly jy stil as jy ’n keuse vír die Here moet maak? Of het jy gekies en staan jy vas by jou keuse ongeag die prys wat dit vra?  ~ Wilna Botha, 10/02/2022
Hy vra toe vir haar: “Wie is jy?” (Rut 3:9) Dis seker ’n vraag wat ek en jy gereeld hoor. Wie die vraag aan jou stel sal seker jou antwoord beïnvloed. As die onderwyser by jou kind se skool vra, sal jy seker sê: Pietie se ma. As iemand by die werk vra, sal jy dalk sê: Mnr. X. se assistent, ek werk op die 10e vloer of jy sal sê: die besturende direkteur. As iemand by die kerk vra, sal jy dalk sê: die een wat klavier speel, of die een wat altyd die tee inskink, die een wat gewoonlik die gebedskamer beman of die siekes besoek, of wat ook al. As dit ’n familielid is, sal jy dalk sê: Ek is Sarel, die seun van Groot Gert van Witrivier. By die dokter se spreekkamer sal jy moontlik jou volle naam en van gee en sê: Ek het ’n afspraak. So as jy vandag gevra word: “Wie is jy?”, sal jy gereed wees met jou CV? Sal jy die kans gebruik om so bietjie te spog met jou kwalifikasies en jou sterk punte? Vroeër jare het sommige vroue geroem op wie hulle mans is en hulleself in die nodige kringe sommer as “Mevrou dokter” voorgestel! Is jy trots op wie jy uit eie reg is, of is jy altyd net iemand se vrou, iemand se ma, iemand se dogter? Sommige mense sal dalk met ’n lang lys van hulle foute en tekortkominge en mislukkings antwoord as hulle gevra word: “Wie is jy?”. As jy op geestelike vlak gevra word: “Wie is jy?”, is jy gereed met jou getuienis? Is jy gereed om te sê dat jy ’n kind van God is? Sal jy kan sê hoe jy by die Here uitgekom het? Dalk sal jy kan sê wie en hoe jy eers was en wie en hoe jy is nadat die Here deel van jou lewe geword het en sy Gees beheer geneem het. Sal jy die geleentheid gebruik om jou afhanklikheid van die Here te verklaar, of te vertel hoe nodig jy Hom het?  Kyk bietjie weer in Fil. 3 hoedat Paulus van homself vertel vóór en ná hy met die Here Jesus kennis gemaak het. Eers het hy geroem op sy herkoms, sy kennis, sy onderhouding van die wet en sy volmaaktheid (Fil. 3:5-6) en dan in vers 7 sê hy: “maar nou ....” en dan volg sy “nuwe” CV van hoe Christus nou sy enigste bate is, hoe hy vrygespreek is, hoe hy alles prysgegee het ter wille van sy geloof en hoe hy uitsien na sy hemelse prys. “Wie is jy?”, is die vraag wat Boas aan Rut vra, nadat sy stilletjies by sy voete gaan lê het. Kyk haar antwoord: “Ek is Rut, ek is van u afhanklik, en u is my losser; neem my nou onder u beskerming.” (Rut 3:9) Vroeër in Rut 2:5 het Boas alreeds vir sy voorman oor Rut gevra: “Wie is daardie meisie?” Ons kan nou natuurlik vir mekaar vra wat ander mense oor óns sou antwoord as hulle moet sê wie ons is. Sou dit in lyn wees met wat jy oor jouself te sê het of sal dit heeltemal ’n ander storie wees? Wie is jý?  ~ Wilna Botha, 15/02/2022
“Waarheen sou ek gaan om U Gees te ontvlug? Waarheen sou ek vlug om aan u teenwoordigheid te ontkom?” (Ps. 139:7) Wou jy ook al wegvlug van die Here af? Dalk het jy, soos Adam en Eva, probeer wegvlug omdat jy oortree het en “uitgevang” is? Of dalk soos Jona omdat jy nie wou doen waarvoor die Here jou geroep en gestuur het nie? Of dalk soos Saulus op pad na Damaskus omdat jy jou eie agenda gehad het? Waarheen jy ook al probeer vlug, jy gaan jou oral in die Here “vasloop”. Hy gaan nie vir jou staan en wag soos ’n kwaai skoolhoof met sy lat nie. Hy gaan ook nie met loeiende sirenes soos ‘n polisieman agter jou aangehardloop kom nie. Hy gaan net met oop arms, met deernis, met vergifnis en met ’n helpende hand verskyn. Dís die wonderlike nuus van Ps. 139! Die Here se teenwoordigheid sal jou agtervolg waarheen jy ook al probeer vlug, sy genade sal jou elke keer kom red, sy hand sal jou elke keer oplig na veiligheid, Hy sal jou toevou met sy liefdevolle arms, sy vergifnis sal jou skuld en verwyte kom uitvee, sy stem en sy lig sal die regte pad vir jou aanwys. Jy kan nie van Hom af wegvlug nie. Sy oë is oral op die aarde, sê die Woord op ’n ander plek. In die donker dae kom hy nader, deur die dal van doodskaduwee stap Hy saam, in die storms luister Hy na jou hulpgeroep, in die goeie tye vier Hy fees saam met jou. “U is oral. Daar is nie ’n plek waar ek heen kan gaan waar U nie is nie. As ek hemel toe gaan, is U daar. As ek doodgaan, is U by my. Al kan ek so vinnig soos lig beweeg of al gaan ek na die verste plek toe, U is daar. Die afstand tussen oos en wes is nie vir U te vêr om gou na my toe te kom nie. Oral hou U my vas. Al vou die donkerte my heeltemal toe, is U naby my.” (Ps. 129:7-11, Die Boodskap) ~ Wilna Botha ,22/02/2022
“Het ons hart nie warm geword toe Hy op die pad met ons gepraat het en vir ons die Skrif uitgelê het nie?” (Luk. 24:32 ) Dalk ken jy daai warm gevoel in jou hart as jy wéét die Here het met jou gepraat, daai hoendervleis as jy iets in die Bybel lees en jy wéét die Gees het dit vir jou duidelik gemaak, daai rustige gevoel in jou binneste as jy na ’n preek luister of ’n geestelike boek lees en jy wéét dis die Here self wat die Skrif vir jou uitgelê het. Of miskien het jy nog nooit daai warm gevoel in jou hart beleef nie en jy verlang daarna dat die Here met jóú moet praat, jy begeer om sy stem te hoor. Vir baie Christene is dit een van die belangrikste, maar moeilikste dinge om die Here se stem te hoor. Ons wil hoor wat Hy sê wanneer ons keuses moet maak, wanneer ons by doodloopstrate kom, wanneer ons bemoediging of aanmoediging nodig het; ons wil hoor wat Hy van ons verwag in lewensituasies, wat Sy opdragte en roeping vir ons is. Ek het uit ervaring geleer dat die Here met verskillende mense op verskillende maniere praat. Moenie dink daar is ’n resep of ’n kursus of drie maklike stappe om God se stem te hoor nie. Moenie verwag dat die Here noodwendig met jou gaan praat soos met jou man of jou vriend of een of ander geestelike leier nie. Die “warm gevoel” van sy stem in jou binneste word gebore uit ’n unieke, persoonlike verhouding met Hom, dit kom wanneer jy stil raak en jou geestelike ore spits om te hoor wat Hy sê, dit gebeur wanneer jou verstand en jou hart gewillig is om te dóén wat Hy vir jou sê. Ek weet die Here praat met my deur die Woord, deur prediking, deur mede-Christene, maar in die meeste gevalle praat die Here maar net stilweg met my   – daardie sagte, klein stemmetjie in my binnekant. “Praat Here, u dienaar luister!” (1 Sam 3:10) ~ Wilna Botha, 01/03/2022

“Wie is Hy, hierdie magtige Koning?” (Ps. 24:10) Ek het verlede jaar in Februarie begin om vrae in die Bybel te oordink en ietsie daaroor te skryf. Die eerste sowat 50 vrae was vrae wat die Here in die Bybel vra (hier is die skakel, as jy van dit dalk wil lees ->), daarna het ek vrae uitgesoek wat mense in die Bybel vra (hier is die skakel waar ek iets geskryf het oor so om en by dertig vrae). Met hierdie vraag in Ps. 24:10 wil ek nou dié vrae-reeks afsluit. “Wie is Hy, hierdie magtige Koning?” Kan ons uit ons hart uit antwoord as iemand dié vraag aan ons sou stel? Wéét jy wie Hy is? Kén jy Hom? In Eks 3:13 lees ons dat Moses by die brandende doringbos vir God vra wat hy vir die Israeliete moet sê as hulle vra wie hom gestuur het. Hy wou weet: Sê nou maar hulle vra: “Wat is sy Naam?”, wat moet ek dan vir hulle sê? “Ek is wat Ek is. Jy moet vir die Israeliete sê ‘Ek is’ het my na julle toe gestuur.” (Eks 3:14) “Ek is”. As ek dit lees, sit ek altyd in my gedagtes ’n paar kolletjies agteraan: “Ek is ...” Want nou kan mens mos enige iets daar invul. Jy mag, want dis wie God is – Hy is alles waaraan jy kan dink. Jy mag, want dis wie God is – Hy is alles wat jy nodig het. Hy is die Alfa en die Omega, die Eerste en die Laaste, die Begin en die Einde (Openb. 22:13) Hy is alles. Hy het alles. Hy gee alles. Het jy vandag raad nodig? Ek is ... ’n Raadgewer. Het jy vandag beskerming nodig? Ek is ... ’n veilige Skuilplek. Het jy vandag hulp nodig? Ek is ... jou Helper. Het jy vandag redding nodig? Ek is ... die Redder. Is jy vandag op ’n donker plek? Ek is ... die Lig. Het jy vandag genesing nodig? Ek is ... die Geneesheer. Het jy vandag troos nodig? Ek is ... die Trooster. Het jy vandag krag nodig? Ek is ... Sterke God. Het jy vandag versorging nodig? Ek is ... jou Vader. Het jy vandag leiding nodig? Ek is ... jou Herder. Het jy vandag ’n wonderwerk nodig? Ek is ... die Bewerker van wonderdade. “Ek is wat Ek is” – dís wie Hy is, hierdie magtige Koning! ~ Wilna Botha, 03/03/2022

Klik hier vir nog meer heuningdruppels >
Duplisering en verspreiding word toegelaat sonder veranderinge en met verwysing na die outeur en webruimte (www.heuning.co.za)